Παλαιός Κόσμος Vs Νέος Κόσμος

Oι διακρίσεις ανάμεσα στα κρασιά του Παλαιού και του Νέου κόσμου είναι συχνά παρεξηγημένες. Πολλοί οινόφιλοι ρίχνουν διαχωριστικές γραμμές, λέγοντας ότι προτιμούν τον Παλαιό από το Νέο ή τον Νέο από τον Παλαιό, χωρίς πραγματικά να ξέρουν ποια είναι η διαφορά ανάμεσα στα δυο στυλ κρασιού ή τι είναι αυτό που κάνει ένα κρασί ουσιαστικά νεοκοσμίτικο ή παλαιοκοσμίτικο. Δεν είναι το ένα κρασί καλύτερο από το άλλο αλλά σίγουρα είναι διαφορετικό.

Όταν κάποιος χρησιμοποιεί τον όρο κρασί Παλαιού Κόσμου αναφέρεται σε οίνους που παράγονται σε χώρες που θεωρούνται οι γενέτειρες του κρασιού, δηλαδή στην Ευρώπη και Μέση Ανατολή. Πιο συγκεκριμένα μερικές από αυτές είναι: Γαλλία, Ισπανία, Ιταλία, Γερμανία, Πορτογαλία, Αυστρία, Ελλάδα, Λιβάνο, Ισραήλ, Κροατία, Ουγγαρία.

Τα χαρακτηριστικά κρασιά από τον παλαιό κόσμο τείνουν να έχουν ελαφρύτερο σώμα, είναι πιο συγκρατημένα, με χαμηλότερο αλκοόλ. Βέβαια, αυτό είναι μια μεγάλη γενίκευση και δεν ισχύει πάντα. Αυτό που έχουν σίγουρα κοινό όλα τα κρασιά του παλαιού κόσμου είναι ότι η οινοποίηση τους είναι περιορισμένη και τα οινοποιεία σε κάθε περιοχή ακολουθούν συγκεκριμένους κανόνες. Αυτό συμβαίνει γιατί κάθε περιοχή στο Παλαιό Κόσμο κάνει κρασί με συγκεκριμένο τρόπο εδώ και αιώνες και τα πρότυπα αυτά ακολουθεί κάθε καινούργιο οινοποιείο. Πολλές φορές ο λόγος που ένα άτομο λέει ότι προτιμάει κρασί Παλαιού Κόσμου είναι απλώς επειδή το κρασί που πίνει κρύβει από πίσω μια κληρονομιά. Είναι ρομαντικό να ξέρεις ότι το κρασί που πίνεις, φτιάχνεται με τον ίδιο τρόπο εδώ και αιώνες.

Από την άλλη, τα κρασιά του Νέου Κόσμου προέρχονται κυρίως από χώρες που ήταν αποικίες και έχουν θερμότερο κλίμα. Αυτό, σε γενικές γραμμές πάντα, κάνει τα κρασιά του Νέου Κόσμου να έχουν πιο πλήρες σώμα και πιο τολμηρές γεύσεις φρούτων. Λόγω θερμότερου κλίματος επίσης, τα κρασιά του νέου κόσμου έχουν πιο υψηλό αλκοόλ. Οι χώρες του Νέου Κόσμου που παράγουν κρασί είναι: ΗΠΑ, Νέα Ζηλανδία, Αργεντινή, Χιλή, Αυστραλία και Νότια Αφρική.

Τα κρασιά και οι οινοποιοί του Νέου Κόσμου ενσαρκώνουν το επιχειρηματικό πνεύμα που θα περίμενε κανείς από τους απογόνους των οικονομικών μεταναστών, που έφτασαν στις χώρες του Νέου Κόσμου αποφασισμένοι για μια καλύτερη ζωή. Στις χώρες αυτές οι πρακτικές οινοποίησης διαφέρουν πολύ. Οι νεοκοσμίτες πειραματίζονται πολύ, δεν ενδιαφέρονται τόσο για τις παραδόσεις και δίνουν περισσότερη έμφαση στις σύγχρονες οινοποιητικές εξελίξεις,

Πολλές φορές ακούμε όσους ασχολούνται με το κρασί να χρησιμοποιούν συγκαταβατικά τον όρο Νέος Κόσμος, για να υπονομεύσουν το κρασί. Είναι ανόητο όμως να αξιολογείς ένα κρασί με βάση τον ρομαντισμό για τον Παλαιό Κόσμο. Η τρέχουσα τάση στο κρασί είναι προτιμούμε τον Παλαιό Κόσμο, ακριβώς όπως στο κόσμο της μόδας έχει γίνει τάση το vintage. Αλλά οι τάσεις είναι σαν την άμπωτη και την παλίρροια. Οι προτιμήσεις θα αλλάξουν σύντομα και δεν πρέπει να υποτιμούμε καμία από τις δυο πλευρές, αφού και τα δυο είδη κρασιών έχουν θαυμάσια πράγματα να προσφέρουν!