Έξι από τα καλύτερα κρασιά νησιών

David Williams theguardian.com/

Μέχρι πριν μερικά χρόνια, ήξερα λίγα πράγματα για τα κρασιά των Καναρίων Νήσων. Γνώριζα ότι είχαν αμπέλια σε αυτό το αρχιπέλαγος ακριβώς έξω από την Αφρική. Είχα μια αμυδρή ανάμνηση, από το σχολείο από το μάθημα του Σαίξπηρ, ότι οι Ελισαβετιανοί ήταν θαυμαστές τους (σύμφωνα με το Oxford Companion to Wine, ένα «cup of canary» αναφέρεται από έναν χαρακτήρα στη Δωδέκατη Νύχτα). Και είχα ακούσει ανέκδοτα από την οικογένεια και τους φίλους που επιστρέφουν από την Τενερίφη ή τη Λανθαρότε σχετικά με την ποιότητα του τοπικού κρασιού.

Δεν ήμουν – και ακόμα δεν θα ήμουν – μόνος μέσα στην άγνοιά μου. Οπως παραδέχεται ελεύθερα ο διαφημιστικός δικτυακός τόπος της ισπανικής βιομηχανίας κρασιού, ακόμη και τώρα, τα κρασιά των Καναρίων Νήσων είναι μια άγνωστη ποσότητα. Αλλά δεδομένου ότι δοκιμάζοντας τα αξιοσημείωτα κρασιά που γίνονται από τον Suertes del Marques στην Τενερίφη, έχω προσπαθήσει να πάρω τα χέρια μου σε όσο το δυνατόν περισσότερα. Φτιαγμένα από αμπέλια που φυτεύτηκαν σε απότομες ηφαιστειακές πλαγιές, τα κρασιά Suertes είναι εντελώς διακριτικά. Τα ερυθρά έχουν ένα πικάντικο, πιπεράτο χαρακτήρα να πηγαίνει με το ζωντανό κόκκινο, με λουλουδάτο τελείωμα φρούτο, το λευκό έχει πλούσια υφή, με μια επικάλυψη από βότανα και ορυκτά. Όλα τα κρασιά έχουν μια ατίθαση οξύτητα, μια ελαφρότητα αλκοόλ και τη φρεσκάδα που είναι ακριβώς αυτό που ψάχνουν οι σομελιέ αυτή τη στιγμή. (Και αυτός είναι ο λόγος που είμαι μακριά από τον μοναδικό λάτρη του κρασιού που είναι ήδη έξαλλος με αυτούς.)

Οφείλω την ανακάλυψη μου με τα Suertes και τα Κανάρια Νήσιά στον ειδικό εισαγωγέα Indigo Wine. Και ενώ δοκιμάζαμε ένα άλλο από το χαρτοφυλάκιο του Indigo από ένα μέρος το οποίο, από την πλευρά του κρασιού, είναι ελάχιστα πιο σκοτεινό – τα κόκκινα γίνονται από το  οινοποιείο 4 Kilos στην Μαγιόρκα – εκεί ήταν που έπεσε μια δεκάρα. Γιατί αυτό, αναρωτήθηκα, ένας αυξανόμενος αριθμός από τα αγαπημένα μου γίνονται σε νησιά;

Δεν είναι μόνο ισπανικό το θέμα. Εάν πήγαινα μια κρουαζιέρα γύρω από το αγαπημένα οινικά νησιά μου, θα ήθελα να ξεκινήσω με τις 10 επίσημες ονομασίες των Καναρίων Νήσων, πριν κατευθυνθώ προς τη Μαδέρα, με τα ασύγκριτα νευρικά, αιώνια, εμπλουτισμένα με αλκοόλη κρασιά της. Στη συνέχεια, με τη Σαρδηνία και την Κορσική, με διαφορετικές μίξεις σε γαλλικές και ιταλικές παραδοσιακές οινοποιήσειςς και ποικιλίες σταφυλιών, καθώς και το αιθέρια κόκκινο και το ορυκτούχο αναζωογονητικό λευκό της Σικελίας. Στη συνέχεια υπάρχει το άρωμα λεμονιού στο ασύρτικο της Σαντορίνης, το βοτανικό δαφνί και το πλυτό της Κρήτης, και τα πολυτελή καρυκευμένα μούρα των ερυθρών plavac mali στο  Χβαρ της Κροατίας. Θα μπορούσε να περιλαμβάνει ακόμη και μια παράκαμψη προς Τασμανία, όπου οι καλλιεργητές έχουν χαράξει έξω μια όαση με δροσερό κλίμα για Chardonnay και Pinot Noir.

Είναι μια ανομοιογενής και χωρίς κανένα νόημα εξαντλητική δέσμη, που ορίζεται περισσότερο από τις διαφορές τους, καθώς οι ποικιλίες είναι κοινές. Αν ψάχνατε για ένα θέμα, θα μπορούσατε να πείτε ότι όλα έχουν οφέλη σε κάποιο βαθμό από την εξισορροπιστική επίδραση ενός θαλασσινού κλίματος, αλλά στη συνέχεια το ίδιο επίσης ισχύει σε αμπελώνες στις παράκτιες περιοχές της ηπειρωτικής Ευρώπης – ενώ υπάρχει μια τεράστια διαφορά μεταξύ την υπο-τροπικής ζεστασιάς της Μαδέρας και τα ξηρων, ζεστών καλοκαιριών της Κρήτης.

Αυτό που όλοι μοιράζονται- και αυτός είναι ο λόγος φαντάζομαι που πολλοί από τους πιο ενδιαφέροντες προμηθευτές του Ηνωμένου Βασιλείου φέρνουν περισσότερα κρασιά από νησιά – είναι η κουλτούρα των οινοποιήσεων που είναι σαν την κίνηση ενός ιππότη μακριά από εκείνα των αντίστοιχων  ηπειρωτικών περιοχών τους. Ιδιοσυγκρασία και ιδιορρυθμίες – καθώς και ασυνήθιστα αυτόχθονες ποικιλίες σταφυλιών και πρακτικές οινοποίησης – ευδοκιμούν σε περιοχές που δεν έχουν αισθανθεί ποτέ στο κέντρο των πραγμάτων, αντιθέτων, στις περισσότερες περιπτώσεις, έχουν πολιτισμούς κρασιού που χρονολογούνται χιλιετίες. Και ενώ καμία από αυτές τις μικρές σκηνές οινοποίησης δεν έχει το μέγεθος να είναι το επόμενο μεγάλο πράγμα, τα κρασιά που κάνουν είναι, όπως λένε οι τύποι στην Indigo λένε για το Suertes del Marques, σπάνια λιγότερο από ενδιαφέρον.

Έξι από τα καλύτερα κρασιά σε νησιά

Suertes del Marques Fuentes Listán Negro

Orotaro Valley, Τενερίφη, Ισπανία 2012 (£ 10,95, The Wine Society)

Υπάρχει ένας διακριτικός χαρακτήρας στο entry-point ερυθρό του Suertes de Marques «, τα παλιά listán negro αμπέλια που καλλιεργούνται σε ηφαιστειακές πλαγιές , θυμίζουν ένα κρασί Syrah στα βόρεια του Ροδανού, με την ανάμιξη των αρωματικών κόκκινων και μαύρων φρούτων, πιπέρι και νευρώδης τανίνη, αλλά και με ένα διακριτικό γηινο-και-ορυκτό χαρακτήρα που είναι όλος δικός του.

Macià Batle Tinto Añada

Μαγιόρκα, Ισπανία (£ 10.95, Slurp.co.uk)

Δοκιμάζοντας αυτό τυφλά, μπορείτε να το τοποθετήσετε στην Καταλονία, μπορείτε να σκεφτείτε το Languedoc της Γαλλίας, αλλά το μείγμα του τοπικού manto negro με μια μίξη ποικιλιών του Μπορντό και του Ροδανού, είναι ένας θαυμάσιο ερυθρό που ζεσταίνει τον χειμώνα με άφθονη τολμηρή τανίνη που προσθέτει υφή στο ώριμο φρούτο κεράσι, και μια νικηφόρα νότα αγριολούλουδων.

Marks & Spencer Vermentino di Sardegna,

Σαρδηνία, Ιταλία 2013 (M & S, £ 7,50)

Όσον αφορά τόσο τις ποικιλίες σταφυλιών που χρησιμοποιούνται και το ύφος τους, τα κρασιά της Σαρδηνίας, κόκκινο και λευκό, στέκονται κάπου ανάμεσα στο νότο της Γαλλίας και την Τοσκάνη. Χρησιμοποιώντας μια ποικιλία κοινή στις περιοχές αυτές, Vermentino, είναι ένα κλασικό ξηρό Μεσογειακό λευκό, φρεσκάδα λεμονιού με αχλάδια, μια νότα από θυμάρι και αλάτι.

Domaine de Torraccia Porto Vecchio Rouge Vin de Corse

Κορσική, 2011 (£ 13.95, Yapp Bros)

Όπως η Σαρδηνία,η Κορσική προσφέρει επιρροές από ένα συνδυασμό από την Ιταλία και τη νότια Γαλλία, το μείγμα είναι ένας συνδυασμός τοπικων nielluccio και sciacarello με το Syrah και Grenache του Ροδανού να κάνουν ένα σκληρό κόκκινο κερασιού και βατόμουρου με μυρωδιές μεσογειακής βραδιάς, από ζεστή γη και ξυλώδες βότανο.

Χατζηδάκης Ασύρτικο της Σαντορίνης

Ελλάδα 2013 (£ 11.99, Waitrose)

Το τοπικό ασύρτικο είναι στο σπίτι του στο ελληνικό ηφαιστειακό νησί της Σαντορίνης, και ποτέ καλύτερο από ό, τι στα χέρια του μεγάλου Χαρίδημου Χατζηδάκη, ο οποίος εδώ φέρνει το Tang και τζούξιμο της ψίχας λεμονιού, zest και χυμό, καπνιστά ορυκτά, και ζουμερή οξύτητα σε ένα ευφυές ξηρό λευκό για herby λευκά ψάρια.

Caruso & MININI Perricone

Σικελία, Ιταλία 2012 (£ 7,99, Marks & Spencer)

Κατά τη διάρκεια των δύο τελευταίων δεκαετιών, ο δυναμισμός και η δημιουργικότητα των οινοποιών της Σικελίας έχει κάνει πολλούς στην ηπειρωτική χώρα να ντρέπονται. Από μια από τις λιγότερο σημαντικές τοπικές ποικιλίες του,το Perricone, προσφέρει μια τεράστια επιτυχία από φρέσκο σκούρο κεράσι και κομμένη ρίγανη με πικράδα μαύρης σοκολάτα.