Έως 73% αναμένεται η μείωση των οινοπαραγωγικής γης μέχρι το 2050
Σύμφωνα με μια νέα μελέτη που δημοσιεύτηκε την προηγούμενη εβδομάδα από ερευνητές του πανεπιστημίου του Τέξας, φαίνεται ότι οι περιοχές στις οποίες ευνοείται η αμπελοκαλλιέργεια πρόκειται να μειωθούν από 25% έως και 73% στις σημαντικές οινοπαραγωγικές περιοχές έως το 2050 – επηρεάζοντας άμεσα αμέτρητες καλές περιοχές παραγωγής κρασιού ανά την υφήλιο.
Η μελέτη, η οποία δημοσιεύτηκε στο Proceedings of the National Academy of Sciences είναι η πρώτη που συνδυάζει τις επιπτώσεις της υπερθέρμανσης του πλανήτη στις περιοχές παραγωγής κρασιού με τις ευρύτερες περιβαλλοντικές ανησυχίες – από παράγοντες όπως η αυξημένη άρδευση δημιουργούν πιθανά ζητήματα διατήρησης των γλυκών υδάτων.
«Οι αμπελώνες προκαλούν μακροχρόνιες επιπτώσεις στην ποιότητα των οικοτόπων και μπορεί να επηρεάσουν σημαντικά τους πόρους γλυκού νερού», αναφέρει η μελέτη, η οποία προχωρά στην εξέταση των πιθανών επιπτώσεων, χρησιμοποιώντας 17 κλιματικά μοντέλα για την εκτίμηση αλλαγών στην καταλληλότητα των αμπελοκαλλιεργειών.
Η μελέτη δείχνει ότι, μέχρι το 2050 η καταλληλότητα των περιοχών αμπελοκαλλιέργειας της Μεσογείου Ευρώπης μπορεί να μειωθεί κατά 68% και σε ορισμένες περιοχές της Αυστραλίας κατά 73%. Οι υπάρχουσες πριμοδοτημένες αμπελουργικές περιοχές στη Χιλή – Maipo, Cachapoal και Colchagua – θα πληγούν εξίσου, αφού η ένταση των υδάτινων πόρων της χώρας είναι ήδη υψηλή, με το 95% της έκτασης που χρησιμοποιείται σήμερα για αμπελοκαλλιέργεια να βρίσκεται ήδη κάτω από την πίεση του νερού, υψηλότερα από οποιαδήποτε από τις Μεσογειακού κλίματος αμπελουργικές περιοχές. Η κοιλάδα Maipo αναμένεται να δει 20% λιγότερες βροχοπτώσεις μέχρι το 2050. Σε αντίθεση με την κατάλληλη περιοχή της Νέας Ζηλανδίας, όπως επίσης και τμήματα της Βόρειας Ευρώπης, όπου θα υπερδιπλασιαστούν οι βροχοπτώσεις μέχρι το 2050.
Στη Βόρεια Αμερική, υπάρχουν περιοχές που οφείλεται να γίνουν πιο κατάλληλες για αμπελοκαλλιέργεια συμπεριλαμβανομένων των υπαρχόντων εθνικών πάρκων όπως το Yellowstone, ή το Yukon Territory στον Καναδά, που θα οδηγήσουν κυρίως σε πιθανά θέματα διατήρησης. Ομοίως στην Κίνα, μέρος των εκτάσεων που ενδέχεται να γίνουν καταλληλότερες για αμπελοκαλλιέργεια υψηλής ποιότητας κατά τις επόμενες δεκαετίες, είναι σήμερα τα βουνά που παρέχουν φυσικό περιβάλλον στο γιγάντιο πάντα. Οι συγγραφείς της μελέτης αναφέρουν ότι «οι μελλοντικές προσπάθειες διατήρησης πρέπει να λάβουν υπόψη την καλλιέργεια αμπελιού».
Η μελέτη εξετάζει επίσης προτεινόμενα μέτρα προσαρμογής, όπως τον προσανατολισμό των αμπελιών και την πρακτική trellising, που μπορούν να μειώσουν σημαντικά τις απαιτήσεις νερού. Ο Philippe Bascaules, διευθυντής στο Inglenook του Francis Ford Coppola στη Νάπα, έχει αναζητήσει σε διάφορα προγράμματα διαχείρισης θόλους, προκειμένου να μειώσει τα επίπεδα σακχάρου στα σταφύλια. Ο ίδιος το 2012 επιμήκυνε την άρδευση μέχρι το τέλος της καλλιεργητικής περιόδου παρά τη συνήθη περίοδο του Ιουλίου. Όπως είπε ο Bascaules στο Decanter.com, «Η μακροχρόνια άρδευση δεν είναι αειφόρος και ιδανικά θα θέλαμε να σταματήσει εντελώς. Παρόλα αυτά μέχρι στιγμής έχουμε βρει μικρότερες ποσότητες νερού στο τέλος της καλλιεργητικής περιόδου που βοήθησαν στο να κρατήσουν τα σταφύλια μακριά από την υπερβολική συγκέντωση –σακχάρων- με αποτέλεσμα τη μείωση του επιπέδου αλκοόλ στο τελικό κρασί». «Πρόκειται για ένα πείραμα αυτή τη στιγμή, μέσα από το οποίο εξετάζουμε τις παραμέτρους που λειτουργούν καλύτερα».
