Η ωρίμανση σε Double Magnum είναι ένα μυστήριο που πρέπει να εξερευνηθεί

Tα αποτελέσματα από την παραγωγή vintage σαμπάνιας σε μπουκάλια double magnum δεν είναι ακόμα πλήρως κατανοητά. Είναι πολύ πιθανό μάλιστα να είναι μια από τις πιο δυνατές προκλήσεις της επόμενης γενιάς οινοποιών, σύμφωνα με τον οινοποιό της Veuve Clicquot, Cyril Brun.

Tα σχόλιά του έγιναν στην διάρκεια ενός masterclass στον οίκο σαμπάνιας Cave Privee Collection στο οποίο συγκρίθηκαν  ένα double Magnum vintage σαμπάνιας  late-release και ένα μπουκάλι vintage σαμπάνιας 75 cl. Αυτή είναι η δεύτερη φορά στην ιστορία που γίνεται τέτοια σύγκριση.

O συγκεκριμένος οίκος σαμπάνιας εμφιαλώνει  σε double Magnum όλες τις vintage σαμπάνιες του τις τελευταίες τρεις δεκαετίες. Παρόλ’ αυτά μόνο δυο χρονιές, το ΄88 και το ΄89 έκαναν απολάσπωση και συσκευάστηκαν για γευστικές δοκιμές.

Σημειώνοντας την σημαντική διαφορά στη γεύση και το χρώμα μεταξύ των δυο μπουκαλιών της ίδιας vintage σαμπάνιας, ο Brun είπε ότι υπάρχει κάτι που δεν μπορεί η ομάδα του να εξηγήσει και αυτό εγείρει ερωτήματα που μένει να απαντηθούν από την επόμενη γενιά οινοποιών.

Εξιστορώντας την προηγούμενη συγκριτική δοκιμή double Magnum του 1989 σε σχέση με ένα standard μπουκάλι είπε: « Οργανώσαμε ένα γεύμα στη Γαλλία και καλέσαμε φίλους που θεωρούνται πολύ καλοί γευσιγνώστες σαμπάνιας. Σερβίραμε στα τυφλά σαμπάνια από μπουκάλι double Magnum, Magnum και standard. Στο τέλος του γεύματος όλοι είπαν ότι είχαν την αίσθηση ότι δοκίμαζαν δυο διαφορετικά κρασιά, παρόλο που τους σερβίραμε το ίδιο κρασί αλλά από διαφορετικά μεγέθη μπουκαλιών. Δεν πιστεύαμε ότι θα υπάρχει τόσο μεγάλη διαφορά μεταξύ τους.»

Είναι γνωστό ότι στα μεγαλύτερα μπουκάλια υπάρχει διαφορά στην ωρίμανση της σαμπάνιας, γιατί περιέχουν περισσότερο κρασί αλλά έχουν τον ίδιο λαιμό, εξασφαλίζοντας έτσι ότι μια ίση ποσότητα οξυγόνου εκτίθεται σε πολύ μεγαλύτερο όγκο υγρού. Ωστόσο, όπως είπε ο Brun,  οι επιπτώσεις που μπορεί να έχει ένα double magnum σε μια vintage σαμπάνια καθώς και οι παράγοντες που το καθορίζουν αυτό είναι μια ενδιαφέρουσα πρόκληση για τις επόμενες γενιές.

«Κάθε φορά που κάνουμε ένα vintage κρασί θέλουμε να κάνουμε μια ξεχωριστή παρτίδα για να αναλύσουμε τους διάφορους τύπους disgorgement(αφαίρεση οινολασπών) και κλεισιμάτων ή να προχωρήσουμε ακόμα περισσότερο και να μελετήσουμε τι ρόλο παίζει ο χώρος που φυλάσσονται διαφορετικές παρτίδες στο κελάρι. Αν μιλάμε για 15 με 20 χρόνια παλαίωσης ακόμα και μισός βαθμός θα μπορούσε να επιδρά στο αποτέλεσμα.»