Μια γευστική… Anassa στη Θ. Σοφούλη
Όταν κάνεις κάτι με μεράκι και αγάπη, η επιτυχία είναι μονόδρομος! Ζωντανή απόδειξη αυτού, είναι η Έλενα και ο Νίκος Τζούμας, δύο αδέρφια που μετά από σπουδές στο Λονδίνο και μετά από το πρώτο τους ξεκίνημα στο ομώνυμο μαγαζί στην Φούρκα Χαλκιδικής, αποφάσισαν να δώσουν μια Anassa και στη Σοφούλη…
Η διακόσμηση του μαγαζιού και η φιλική ατμόσφαιρα σε κάνει να νιώθεις άνετα στο χώρο προδιαθέτοντας τόσο για casual dining, όσο για formal αλλά και fine dining, μιας και ο σεφ Νίκος κινείται επιδέξια σε διαφορετικά στυλ κουζίνας. «Η υλοποίηση του μαγαζιού ήταν μονόδρομος» αναφέρει η Ελένη Τζούμα και μας εξηγεί πώς κατέληξαν σ’ αυτήν την απόφαση. «Ο Νίκος τους χειμώνες δούλευε στο Λονδίνο σε διάφορα πόστα, σε πολύ γνωστά εστιατόρια και κάποια στιγμή ήθελε όλα αυτά που είχε μάθει και τις συνταγές που είχε δημιουργήσει να τις πραγματοποιεί για το δικό του- δικό μας- εστιατόριο.» Έτσι, ξεκίνησε η πρώτη Anassa στη Φούρκα Χαλκιδικής, στο σπίτι του προπάππου τους που βρίσκεται πάνω στο κύμα και μερικά χρόνια μετά, ακολούθησε η Anassa στη Σοφούλη.
Τολμώ να ρωτήσω για τη συνεργασία ανάμεσα στα αδέρφια και πόσο εύκολο ή δημιουργικό είναι να συνεργάζονται και να συνεταιρίζονται δύο αδέρφια μεταξύ τους. «Μαλώνουμε σαν αδέρφια, όπως όλα τα αδέρφια» και συνεχίζει «Ωστόσο, τα πειράγματα μας λειτουργούν πολύ ευεργετικά πάνω στη δουλεία». «Δηλαδή;» ρωτώ προσπαθώντας να καταλάβω. «Ο Νίκος συχνά με πειράζει, λέγοντάς μου. ”Εντάξει κουράστηκες; Άναψες πολλά κεράκια σήμερα;’ και εγώ ανταποδίδω το πείραγμα λέγοντας του ‘Ε, κάνε και κάτι καινούριο. Ο κόσμος έχει βαρεθεί πλέον τα πιάτα σου…όλο τα ίδια και τα ίδια’ πράγμα που μας κάνει πολύ καλό γιατί βελτιωνόμαστε συνεχώς»
Χωρίς να είναι ανταγωνιστικοί, αφού δουλεύουν σε διαφορετικά πόστα, ο καθένας ξεχωρίζει στον τομέα του. Η Έλενα είναι μια εξαιρετική οικοδέσποινα που επιμελείται προσωπικά την διακόσμηση, το φωτισμό, τη μουσική και φροντίζει κάθε πελάτη ξεχωριστά σαν να υποδέχεται έναν καλεσμένο στο σπίτι της και ο Νίκος ηγείται με μοναδικό τρόπο στην κουζίνα, αφού δεν αφήνει τίποτα μακριά από την επίβλεψή του, ενώ «είναι άρρωστος με τις πρώτες ύλες» όπως αναφέρει χαριτολογώντας η Έλενα, θέλοντας να μου περιγράψει την αυστηρότητά του, όσον αφορά τα προϊόντα και τους προμηθευτές, οι οποίοι πλέον τον έχουν μάθει και δεν τολμούν να του φέρουν κάτι μπαγιάτικο γιατί ξέρουν ότι θα «τ’ ακούσουν» ή ότι την επόμενη φορά δεν θα τους προτιμήσει.
«Ψάρια έχουμε από δικούς μας ψαράδες, – ο πατέρας της Έλενας και του Νίκου είναι δεινός ψαράς- μύδια μας φέρνει ένας φίλος, δύτης» μου λέει χαρακτηριστικά και είναι μια τακτική που διατηρούν σχεδόν με όλες τις πρώτες ύλες, αφού είναι ένα από τα μυστικά της επιτυχίας τους.
Ο Νίκος αποτελεί την ήρεμη δύναμη εμψυχώνοντας την ομάδα και η Έλενα τρέφεται από την καθημερινή επαφή της με τον κόσμο, αφού έχει την αυτοπεποίθηση πώς ό, τι και να προτείνει θα είναι καλό και σίγουρα θα ευχαριστήσει τον πελάτη. «Όσο πιο μεγάλη είναι η πρόκληση, όσο πιο απαιτητικοί είναι οι πελάτες, τόσο μεγαλύτερη ικανοποίηση παίρνουμε.» μου λέει και το διαπιστώσαμε ιδίοις όμμασι.
Δοκιμάσαμε
* Μοτσαρέλα με πουρέ από παντζάρια, καρύδι, ξύδι βαλσάμικο και κρουτόν
* Κρύα σούπα πεπονιού με γαρίδα και τραγανό προσούτο
* Μους γουακαμόνε με καβουρόψυχα και 2 είδη χαβιάρι
* Ριζότο λαχανικών με φέτα και λάδι βασιλικού
* Ταλιατέλες με καβούρι, καλαμάρι και τσίλι, μαγειρεμένες με λευκό κρασί και άγρια μύδια με λάϊμ.
* Καρπάτσιο ανανά με σορμπέ μάνγκο, ξύσμα λάϊμ, σιρόπι ανανά και μέντα
* Μιλφέιγ με πράσινο μήλο και κανέλα
* Μαρέγκα με φρέσκια σαντιγί και παγωτό καϊμάκι οριεντάλ με καραμελωμένα καρύδια και σιρόπι από άγρια βατόμουρα
Γ.Μ.
