Τα Κρασιά της Ελλάδας

του Terry Sullivan
Φέτος το συνέδριο Wine Bloggers Conference έγινε στο Όρεγκον, και υπήρχε σίγουρα μια έμφαση στα κρασιά του Όρεγκον. Ωστόσο, το συνέδριο επεκτάθηκε και πέρα από την περιοχή που φιλοξενεί το συνέδριο. Είχαμε δύο ευκαιρίες για να δοκιμάσουμε κρασιά από την Ελλάδα. Κατά την εγγραφή, πολλά τραπέζια στήθηκαν για να τα επισκεφθούν οι συμμετέχοντες. Ένα από τα τραπέζια είχε τα Νέα Κρασιά της Ελλάδας. Αρκετά λευκά και κόκκινα κρασιά ήταν διαθέσιμα για δοκιμή. Ένας μεγαλύτερος χώρος στήθηκε τη δεύτερη ημέρα. Πριν από το δείπνο του συνεδρίου, μια αίθουσα είχε διαμορφωθεί με οκτώ τραπέζια. Είκοσι επτά κρασιά ήταν διαθέσιμα για δοκιμή από διάφορες περιοχές της Ελλάδας. Ήταν επίσης διαθέσιμο και φαγητό και παρόλο που θα ακολουθούσε δείπνο πέντε πιάτων, ήταν δύσκολο να μην δοκιμάσεις γαρίδες, αστακό και σολομό. Η επιλογή των ελληνικών κρασιών ήταν καλή. Πολλά είχαν παραχθεί από σταφύλια ποικιλιών που δεν είχαν προηγουμένως δοκιμαστεί. Αρκετές από αυτές ήταν αρχαίες ποικιλίες. Η σειρά ετικετών για τα Νέα Κρασιά της Ελλάδας είναι Αιώνια Σύγχρονα. Αυτή η ετικέτα συνοψίζει τα κρασιά. Όπως και στην Ιταλία, οι αρχαίες ποικιλίες επιστρέφουν δυναμικά. Όταν χρησιμοποιούνται σύγχρονες τεχνικές οινοποίησης για να παραχθεί κρασί, οι αρχαίες αυτές ποικιλίες παράγουν υπέροχα κρασιά που μπορούν να ανταγωνιστούν τα υπόλοιπα κρασιά. Υπάρχει μια αιώνια πτυχή στα σταφύλια των ποικιλιών που καλλιεργούνταν χιλιάδες χρόνια πριν. Σε κάποιους λάτρεις του κρασιού αρέσει η ιστορική εμπειρία που βιώνουν όταν πίνουν ένα κρασί που έγινε από την ίδια ποικιλία αμπελιών που παρήγαγε κρασί πριν από μια χιλιετία.
Επιδόρπιο κρασί

Το 2004 Santo Vinsanto είχε μεγάλη επιτυχία στην ομάδα των δοκιμαστών. Το κρασί, από την περιοχή της Σαντορίνης, ήταν ένα μείγμα από Ασύρτικο και Aηδάνι. Είχε ένα χρυσό χρώμα και αρκετή οξύτητα για να δαμάσει τη γλυκύτητα. Το Vinsanto αυτό μου θυμίζει ένα ιερό κρασί. Πρόκειται για ένα κρασί που ανήκει στα δισκοπότηρα και χρησιμοποιείται ως επιδόρπιο. Λευκά Κρασιά

Το 2011 Κτήμα Σπυροπούλου Μαντινεία έγινε με το σταφύλι Μοσχοφίλερο. Τα σταφύλια προήλθαν από την περιοχή της Μαντινείας. Είχε γεύσεις και αρώματα εσπεριδοειδών και τριαντάφυλλων. Μια 2011 Domaine Porto Carras Μαλαγουζιά εκπροσώπησε την περιοχή της Μακεδονίας. Αυτό το λευκό κρασί από το σταφύλι Μαλαγουζιά είχε άρωμα και γεύση ροδάκινου. Το 2011 Σιγάλας Σαντορίνη παρήχθη από την ποικιλία Ασύρτικο και προέρχεται από την περιοχή της Σαντορίνης. Αυτό το κρασί ήταν τραγανό με γεύση εσπεριδοειδών. Το κρασί που εκπροσώπησε την Πελοπόννησο ήταν το 2011 Οινοφόρος από την ποικιλία Ροδίτης. Το κρασί είχε νότες λεμονιού. Από το νησί της Κρήτης προερχόταν το 2011 Αλεξάκης Βιδιανό που παράγεται από το σταφύλι Βιδιανό που είναι δύσκολο να βρεθεί. Το κρασί είχε άρωμα και γεύση βερίκοκου. Από την περιοχή της Κεφαλονιάς ήταν το 2010 Ρομπόλα της Κεφαλονιάς. Αυτό το κρασί που προέρχεται από Ρομπόλα είχε άρωμα και γεύση λεμονιού. Κόκκινα Κρασιά

Το Κτήμα Παπαϊωάννου Νεμέας ήταν ένα κόκκινο κρασί που παράχθηκε το 2006 από Αγιωργίτικο. Το κρασί από την περιοχή της Νεμέας είχε κόκκινα φρούτα και τανίνες. Πολλά κρασιά έγιναν από την ποικιλία σταφυλιών Ξινόμαυρο. Το 2008 Thymiopoulos Uranos είναι από την περιοχή της Νάουσας. Αυτό το κρασί με δυνατότητες ωρίμανσης είχε γεύσεις κόκκινων φρούτων και μπαχαρικών.

Η δοκιμή ελληνικών κρασιών δημιουργεί την επιθυμία να ταξιδέψεις στην Ελλάδα για να εξερευνήσεις τους αμπελώνες και τα οινοποιεία. Ο ταξιδιώτης μπορεί να δοκιμάσει κρασιά από ποικιλίες που έπιναν οι αρχαίοι.

Μετάφραση Κική Παναγιώτου