Τι πρέπει να γνωρίζετε για το κρασί της Αργεντινής για να αντιληφθείτε την διαφορετικότητα του

Στο κόσμο του κρασιού, η Αργεντινή έχει μια περίεργη θέση: Δεν ανήκει ούτε στο παλιό ούτε στο νέο κόσμο, με τον τρόπο που και οι δυο θέλουν να αυτοπροσδιορίζονται. Αλλα κυρίως έχει στοιχεία που την καθιστούν μοναδική. Δεν είναι μόνο τα αμπελοτόπια της αλλά και οι άνθρωποι της. Στο krasiagr.com σας παρουσιάζουμε επτά βασικά πράγματα που πρέπει να ξέρετε για την Αργεντινή, το κρασί και το φαγητό της!

1. Το υψόμετρο κάνει την διαφορά

Η Αργεντινή έχει μια χούφτα αμπελώνες δίπλα στον ωκεανό, όπως και οι περισσότερες αναπτυσσόμενες περιοχές του κόσμου, αλλά το μεγαλύτερο μέρος των αμπελώνων της βρίσκεται μεταξύ 600 και 2.000 μ. πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας. Αυτό σημαίνει ότι στα 1500 χιλιόμετρα ορεινής «ακτογραμμής» βρίσκονται πολλές οάσεις κρασιού! Σε αυτές τα αμπέλια αναπτύσσονται κάτω από πολύ διαφορετικές συνθήκες το καθένα και όλα συνδέονται με έναν μοναδικό παράγοντα: το υψόμετρο. Το υψόμετρο αντισταθμίζει το γεωγραφικό πλάτος, δεδομένου ότι, για κάθε 150 μέτρα ανάβασης, η μέση θερμοκρασία πέφτει κατά 1 ° C! Όσο το τοπίο αλλάζει αλλάζουν επίσης και τα κρασιά. Το τοπίο περιλαμβάνει από απόκρημνες ορεινές κοιλάδες και χωριά κάκτων στο βορρά, ερήμους και κοιλάδες στο κέντρο και καταπράσινα δάση στην ακτογραμμή του ωκεανού.

2. Το κρασί της Αργεντινής δεν είναι κάτι νέο

Αντίθετα με τη δημοφιλή πεποίθηση, η Αργεντινή είναι μια χώρα με μακρά ιστορία στην οινοπαραγωγή. Στη διεθνή σκηνή έγινε γνωστή όμως πρόσφατα, αρχής γενομένης από τη δεκαετία του 1990 και ιδιαίτερα το 2000. Ωστόσο, οι αμπελουργικές περιοχές της δυτικής Αργεντινής, όπως οι Mendoza, San Juan, La Rioja, Catamarca και Σάλτα έχουν ιστορία που φτάνει 300 χρόνια πίσω! Αυτό εξηγεί γιατί υπάρχει μια τέτοια τεράστια γνώση του terroir και της διαχείρισής του. Το καλύτερο παράδειγμα είναι η ποικιλία Torrontes: μια γηγενής ποικιλία, που καλλιεργείται από τις αρχές του 1700 και πλέον είναι διεθνώς αναγνωρισμένη.

3. Έρημος, αυτή η άγνωστη

Πέρα από το υψόμετρο, ο κοινός παρονομαστής στο κρασί της Αργεντινής είναι η έρημος, δεδομένου ότι το 99% των αμπελώνων είναι φυτεμένα σε αρδευόμενες οάσεις. Αυτό επηρεάζει τα κρασιά σε τρία βασικά σημεία:
1) Η άρδευση είναι πάντα ελεγχόμενη, άρα οι σοδειές είναι κατά προσέγγιση σε όγκο και ποιότητα, εκτός από εκείνα τα χρόνια, με το ανεξέλεγκτο Ελ Νίνιο .
2) Υπάρχει σταθερή ηλιοφάνεια και αυτό φτιάχνει κόκκινα κρασιά με βαθύ πορφυρό χρώμα.
3) Η θερμοκρασία μεταξύ ημέρας και νύχτας διαφέρει πολύ και έτσι γίνεται μια φυσική συστολή και διαστολή στις ρώγες των σταφυλιών και παράγει κόκκινα με δομή και σώμα. Έτσι, στις ερήμους που είναι χαμηλά, όπως στα ανατολικά της Μεντόζα ή τις κεντρικές πεδιάδες της San Juan, έχουμε αρωματικά κόκκινα με ελαφριά δομή, ενώ στα αμπελοτόπια με μεγάλο υψόμετρο, όπως Uco Valley, Luján de Cuyo and the Valleys of Calchaquíes, έχουμε φρουτώδη κόκκινα, με καλή δομή και φυσική συγκέντρωση.

4. Μετανάστευση: ένα βασικό συστατικό!

Μεταξύ 1860 και 1930, πάνω από 5 εκ. άνθρωποι ήρθαν στην Αργεντινή, κυρίως από την Ιταλία, την Ισπανία και τη Γαλλία, αλλά και τον Λίβανο, την Πολωνία και τη Γερμανία. Εγκαταστάθηκαν κυρίως στα ανατολικά, αν και πολλοί μετανάστευσαν δυτικά σε αναζήτηση νέων ευκαιριών. Έτσι, η Αργεντινή έχει αναπτύξει μια γαστρονομική παλέτα γεύσεων με τεράστια ποικιλία. Το κρασί ήταν ωστόσο, το κλειδί που συνέδεσε όλες αυτές τις κουζίνες. Σήμερα, όσο εύκολα θα βρείτε Malbec, Cabernet και Merlot στη χώρα αλλάο τόσο εύκολα θα βρείτε σπάνιες ποικιλίες κρασιού, όπως Canari, Tocai Friulano και Touriga Nacional. Έτσι η χώρα έχει γίνει μια φυσική δεξαμενή κάθε ποικιλίας κρασιού, που οι μελλοντικές αγορές θα το εκτιμήσουν ιδιαίτερα!

5. Διαφορετικότητα

Ακριβώς λόγω της μακράς ιστορίας της, και επειδή υπάρχουν πολλές παραγωγικές οάσεις, η Αργεντινή προσφέρει μια ασυνήθιστη πολυμορφία οίνων, που ο κόσμος μόλις τώρα αναγνωρίζει. Το στυλ δεν είναι ένα και καθορίζεται κάθε φορά τόσο από τις ποικιλίες και τις νεοκοσμίτικες μορφές καλλιέργειας όσο και από τα εδάφη και κλίματα. Έτσι, πίσω από μια ποικιλία , όπως το Malbec, μπορεί να κρύβονται πολλά στυλ του κρασιού ανάλογα με το terroir. Κόκκινα, πικάντικα και ισχυρά (Salta), βιολετί και φρουτώδη κόκκινα στην περιοχή Lujan de Cuyo, βαθύ μοβ κόκκινα, floral, φρουτώδη και δομημένα στην Uco Valley, βιολετί, ελαφρώς φυτικά και φρουτώδη κόκκινα στην Παταγονία.

6. Τι πίνουν οι Αργεντίνοι;

Με μια μακρά παράδοση της κατανάλωσης, σήμερα μπορούμε να μιλάμε για κατανάλωση περίπου 24 λίτρα ανά κάτοικο/έτος! Οι Αργεντίνοι πίνουν κυρίως κόκκινο, με Malbec και Cabernet Sauvignon να κερδίζουν τα πρωτία. Κατά τα τελευταία τριάντα χρόνια, όμως, τα πράγματα έχουν αλλάξει: Πήγαμε από μια χώρα που κατανάλωνε κρασιά χαμηλού κόστους σε κάθε γεύμα, σε μια χώρα που πίνουν κρασί με συγκεκριμένα πιάτα, σε καλύτερη ποιότητα και υψηλότερες τιμές. Εκτός από τις άλλες διαρθρωτικές αλλαγές, αυτό δημιουργεί ένα εξαγώγιμο πλεόνασμα που, από την αρχή της δεκαετίας του 1990, διεθνοποίησε το αργεντίνικο κρασί. Έτσι, σήμερα μπορείτε να βρείτε στο ράφι κάθε είδους κρασί από λαμπερά κόκκινα σε προσιτή τιμή μέχρι ποιοτικά ακριβά κόκκινα και λευκά. Και φυσικά στα ράφια δεν θα βρείτε μόνο ντόπια κρασιά. Οι Αργεντίνοι πίνουν και κρασί από πολλές άλλες χώρες.

7. Το asado (μπάρμπεκιου) είναι η εθνική συνήθεια της Αργεντινής. Αλλά δεν είναι μόνο αυτή…

Αυτό που ξετρελαίνει τους τουρίστες σχετικά με την γαστρονομία της Αργεντινής είναι το καταπληκτικό αργεντίνικο κρέας και το asado, δηλαδή το μπάρμπεκιου. Και είναι αλήθεια: υπάρχει μια λατρεία και στους ντόπιους για το asado. Είναι ένα τελετουργικό συνάντησης με την οικογένεια και τους φίλους, μια συζήτηση για τις τεχνικές μαγειρικής και την εμπειρογνωμοσύνη του parrillero ή ψήστη (του προσώπου που πραγματοποιεί την asado). Ωστόσο, η asado είναι το πολύ μια εβδομαδιαία συνάντηση. Εν τω μεταξύ, η τοπική γαστρονομία περιλαμβάνει μια τεράστια ποικιλία πιάτων από ξηρά και ιδιαίτερα φρέσκα ζυμαρικά, πίτσες με μοτσαρέλα, empanadas όλων των ειδών και milanesas που σε συνδυασμό με την άριστη ποιότητα λαχανικών και γαλακτοκομικών προϊόντων, καθιστούν την τοπική γαστρονομία αρκετά πιο περίπλοκη. Η αργεντίνικη κουζίνα συνοδεύεται από φωτεινά ροζέ κρασιά μέχρι βαθύ κόκκινα και αρωματικά, στρογγυλεμένα λευκά.

Επιμέλεια: Άννα Ποδάρα