Όταν ο Οίνος γίνεται Τέχνη
Ανοίγοντας ένα μπουκάλι κρασί και απολαμβάνοντας τα βασικά στοιχεία μιας γευσιγνωσίας, δηλαδή την όψη, το αρωματικό μπουκέτο και τα γευστικά χαρακτηριστικά του, πολλές φορές δεν αντιλαμβανόμαστε τους παράγοντες που συνεργάστηκαν και συνετέλεσαν για τον σκοπό αυτό. Ένα μπουκάλι κρασί είναι κάτι περισσότερο από αλκοολούχο υγρό, είναι ένα σύνολο φυσικών, αισθητικών στοιχείων και παραμέτρων που έχουν τον χαρακτήρα ενός δημιουργικού έργου. 
Ο Γιάννης Βογιατζής ως οινοποιός αλλά και καλλιτέχνης, αντιμετωπίζει μια φιάλη κρασί σαν ένα αντικείμενο με αισθητική υπόσταση που στο σύνολό του διεγείρει τις σκέψεις, τη φαντασία, τα συναισθήματα και τις αισθήσεις μας. Στην καθημερινότητα μας δεν προλαβαίνουμε να το αντιληφθούμε αυτό. Βλέπουμε το μπουκάλι, το αγγίζουμε, γευόμαστε το περιεχόμενο του και μετά απλά το πετάμε (στην καλύτερη περίπτωση ανακυκλώνουμε το γυαλί του). Ο δημιουργός όμως είναι σε θέση να μας «ανοίξει» τα μάτια για να αντιληφθούμε τι ακριβώς έχει προηγηθεί.
Με αυτή την παραδοχή και γνωρίζοντας το συνολικό έργο όλων των σημαντικών συντελεστών που προηγούνται του ανοίγματος μιας φιάλης κρασιού του Κτήματος Βογιατζή, ξεκίνησε η ιδέα αυτής της μοναδικής και πρωτότυπης έκθεσης. Μια έκθεση φωτογραφίας, ετικετών, slide-show και αρχιτεκτονικών σχεδίων του οινοποιείου αλλά και μια έκθεση ψυχής του ίδιου του εμπνευστή, του Γιάννη Βογιατζή. Κι όλα αυτά παράλληλα με την παρουσίαση δύο νέων κρασιών του κτήματος, του “Λευκοτσικνιά” και του “Νεαρού Τσαπουρνάκου”. 
Η ιδιαίτερη αυτή έκθεση πραγματοποιήθηκε προσελκύοντας ένα μεγάλο και πολυποίκιλο κοινό. Κορυφαία στιγμή της ήταν η παρουσίαση που έκαναν οι συνεργάτες της δουλειάς τους. Είναι μοναδικό όταν μπορείς να ακούσεις από τον ίδιο τον δημιουργό την στιγμή που βλέπεις το έργο του, την αφορμή της έμπνευσης, την περιγραφή της δημιουργίας και τις δυσκολίες της υλοποίησης του. 
Ο Γιάννης Βαλτής περιέγραψε με μοναδικό τρόπο την ιστορία της σύνθεσης του slide show που έγινε αρκετά χρόνια πριν, με «αρχαιολογικά» μέσα παραγωγής αλλά με πολύ μεράκι και ενδιαφέρον.
Ο Γιώργος Παπακώστας μας έβαλε στην λογική της αρχιτεκτονικής μελέτης για την δημιουργία ενός οινοποιείου με εντυπωσιακό όγκο και σε απόλυτη εναρμόνιση με τον φυσικό χώρο που το περιβάλει.
Ο Ηρακλής Παπαϊωάννου εξήγησε τον τρόπο επιλογής του φωτογραφικού υλικού που δίνει με εύστοχο τρόπο την ιστορική εξέλιξη της οικογένειας Βογιατζή μέσα στο χρόνο
Ο Σίμος Σαλτιέλ με το προσωπικό του απαράμιλλο στυλ, μας έπεισε ότι η δημιουργία μιας ετικέτας κρασιού δεν είναι καθόλου εύκολη υπόθεση. Οι συγκεκριμένες ετικέτες έπρεπε να ξεχωρίζουν, να μην θυμίζουν κάτι άλλο, αλλά και να έχουν την έγκριση ενός ανθρώπου που διακρίνεται για την αισθητική τελειότητα που ζητά με ότι καταπιάνεται. 
Στο τέλος φυσικά, ήταν η σειρά του εμπνευσμένου οινοποιού, του Γιάννη Βογιατζή, ο οποίος αναφέρθηκε στην δημιουργία ενός κρασιού. Από την επιλογή του αμπελότοπου και των ποικιλιών σταφυλιού, μέχρι την παραγωγική διαδικασία της οινοποίησης και της παλαίωσης. Την ανάγκη που νοιώθει, μέσα σ’ αυτό να εμπλέκει και το φαντασιακό, όχι μόνο την νόηση, την καθαρή ρεαλιστική σκέψη, την επιστήμη και την τεχνολογία. 
Αυτό το συνολικό έργο παρουσίασε το Κτήμα Βογιατζή από τις 7 έως τις 14 Δεκεμβρίου 2013, στην έκθεση που επιμελήθηκε η Ελένη – Μαρία Τσούκα, στην αίθουσα τέχνης ΡΩ. Μια έκθεση που ανεβάζει στα μάτια μας, την συνολική εντύπωση στην δημιουργία του οίνου και που σύντομα θα έχει την ευκαιρία να γνωρίσει από κοντά και το κοινό της Αθήνας.
Στέφανος Κόγιας
IHCW by WSPC
