Λημνία Άμπελος Λευκός 2012, Κουκουλήθρας

Ποικιλίες: Μοσχάτο Αλεξανδρείας

Περιοχή: Αμπελώνας Ατσίκη, Λήμνος Π.Ο.Π. Αιγαίο

Στο βόρειο τμήμα του Αιγαίου, ο αμπελώνας της Λήμνου έχει έκταση περί τα 7500στρ, από τα οποία πάνω από το 90% καλλιεργούνται με τη λευκή ποικιλία μοσχάτο Αλεξανδρείας. Αν και ο νόμος ορίζει όλη την έκταση της Λήμνου ως ζώνη οίνων ΠΟΠ (ΟΠΑΠ & ΟΠΕ), τα αμπέλια βρίσκονται κυρίως στο κεντρικό και νότιο τμήμα της Λήμνου ώστε να προστατεύονται από τους βόρειους ανέμους. Η Λήμνος είναι γνωστή για τα κρασιά της από αρχαιοτάτων χρόνων, καθώς στην Ιλιάδα ο Όμηρος αναφέρει ότι οι Αχαιοί προμηθεύονταν κρασί από το νησί. Η παρουσία του αμπελώνα είναι διαχρονική & διαρκής, υπάρχουν πολλές αναφορές από περιηγητές & τώρα στα σύγχρονα χρόνια το αμπέλι & τα προϊόντα του (κρασί, τσίπουρο, πετιμέζι, σταφίδες κ. ά.) είναι δεμένα με την καθημερινότητα των κατοίκων της Λήμνου.

Η Λήμνος είναι μικρό, σχετικώς, νησί με ομαλό ανάγλυφο που διαμορφώνουν χαμηλοί λόφοι. Στις πλαγιές & στις αβαθείς κοιλάδες των λόφων αυτών καλλιεργούνται τα αμπέλια, σε σημαντικό ποσοστό (περί το 30%) πιστοποιημένα βιολογικά. Τα εδάφη στη Λήμνο είναι ηφαιστειογενή, λεπτόκκοκα και βαθειά, πλούσια σε μεταλλικά στοιχεία & κάλιο. Ακόμα & όταν οι κλίσεις είναι μικρές έχουν καλή στράγγιξη. Τα αμπέλια στη Λήμνο κάνουν βαθύ ριζικό σύστημα. Στη Λήμνο, η μέση ηλιοφάνεια είναι υψηλή, η μέση βροχόπτωση χαμηλή αλλά η σχετική υγρασία περί το 75%, η μέση ετήσια θερμοκρασία από τις χαμηλότερες στα ελληνικά νησιά & οι συνθήκες καύσωνα πολύ σπάνιες.

Ο Άγιος Δημήτριος της Ατσικής θεωρείται το κατ’ εξοχήν αμπελουργικό χωριό της Λήμνου & οι περιοχές Ατσικής και Νέας Κούταλης οι κύριες αμπελουργικές περιοχές. Αμπέλια υπάρχουν & στη δυτική περιοχή της Μύρινας ενώ στην ανατολική περιοχή του Μούδρου σποραδικά.

Το Μοσχάτο Αλεξανδρείας (ή εγγλέζικο ή ζιμπίμπο) είναι για τη Λήμνο σχεδόν μονοκαλλιέργεια & παραδοσιακά χρησιμοποιείται ως ποικιλία τριπλής χρήσης: για οινοποίηση, για παραγωγή σταφίδας & ως επιτραπέζια. Ήρθε στη Λήμνο στις αρχές του 20ου αιώνα από λημνιούς Αιγυπτιώτες, αρχικά καλλιεργήθηκε σε μικρή έκταση αλλά σταδιακά επεκτάθηκε πολύ περιορίζοντας σημαντικά την έως τότε κυρίαρχη ποικιλία της Λήμνου. Η αναφερόμενη στις αρχαίες πηγές ως “λημνία άμπελος” είναι  η ερυθρή καλαμπάκι. Στη διάρκεια του 20ου αιώνα το λημνιό περιορίστηκε σε μικρή ξερή και βραχώδη περιοχή από την οποία πήρε & το όνομά του αφού καλαμπάκι σημαίνει βράχος. Η ένταξή της στην ονομασία προέλευσης αναμένεται ότι θα αυξήσει την έκταση καλλιέργειας (μόνο περί τα 500στρ. σήμερα από 7000στρ στα μέσα της δεκαετίας του 1940) αλλά & την ποιότητα των παραγόμενων σταφυλιών.

Χρώμα λεμονί μέτριο. Μύτη χαμηλής αρωματικής έντασης, με χαρακτηριστικά ποικιλιακά αρώματα τριαντάφυλλου, φλούδας λεμόνι κονφί μαζί με περγαμόντο γλυκό, αποξηραμένα πυρηνόκαρπα φρούτα (βερίκοκα), ενώ έπονται αρώματα από ψημένα μήλα μαζί με  γλυκά (κανέλλα) και πικάντικα (άσπρο πιπέρι) μπαχαρικά, τα οποία σταδιακά εξελίσσονται σε φυτικά αρώματα πράσινης πιπεριάς και άνηθου μαζί με μπαχαρικά αρώματα σιναπόσπορου και πάπρικάς, ενώ στο τελείωμα υπάρχουν νύξεις ορυκτότητας. Στο στόμα είναι ξηρό, με οξύτητα μέτρια (+), σώμα προς γεμάτο και χαρακτηριστικά αρώματα από τριαντάφυλλο, λεμόνι κονφί, πυρηνόκαρπα φρούτα (ροδάκινο) σε συνδυασμό με φυτικά αρώματα πράσινης πιπεριάς και πικάντικα  μπαχαρικά αρώματα (πιπέρια) με τελείωμα που φέρνει στην μνήμη ασβεστόλιθο (ορυκτότητα). Η επίγευση είναι μέτριας διάρκειας. Πιείτε το τώρα. Συνόδευσε γαρίδες σαγανάκι με κόκκινη σάλτσα και καυτερή πιπεριά. Αλκοόλ 12% vol.

Τιμή: 7,00 ευρώ

Βαθμολογία: 16,5-20 (83/100)

Δοκίμασε ο Δημήτρης Σιώτας