4 διαφορές ανάμεσα στα κρασιά παλαιού και νέου κόσμου
Αν αγαπάτε το κρασί, η κατανόηση των διαφορών μεταξύ των κρασιών παλαιού και νέου κόσμου θα σας βοηθήσει να μεγιστοποιήσετε την απόλαυση της εμπειρίας δοκιμής κρασιού . Οι διαφορές δεν είναι αμελητέες. Υπάρχουν γενικές διαφορές μεταξύ τους στη γεύση του, την τιμή και τη διαθεσιμότητα. Για να κάνεις μια καλή επιλογή, πρέπει πρώτα να γνωρίζεις ποιες επιλογές είναι διαθέσιμες στην αγορά.
Οι διαφορές μεταξύ των δύο μπορούν να ταξινομηθούν σε τεσσερις κατηγορίες: Περιοχή προέλευσης, κανόνες οινοποίησης, στυλ κρασιού, και ετικέτα.
- Περιοχή προέλευσης
Τα κρασιά που αναφέρονται ως οίνοι παλαιού κόσμου είναι αυτά που παράγονται σε χώρες της Ευρώπης και τις παραδοσιακές οινοπαραγωγικές χώρες όπως η Γαλλία, η Ιταλία, η Ελλάδα, η Ισπανία κ.α καθώς και ορισμένες χώρες της Βόρειας Αφρικής και της Μέσης Ανατολής. Αυτές οι περιοχές έχουν μεγαλύτερη ιστορία οινοποίησης από άλλους παραγωγούς. Έχουν μακρά ιστορία αμπελοκαλλιέργειας και αμπελουργίας που πάει χιλιάδες χρόνια πίσω και ο τρόπος που δουλεύουν οδήγησε στη δημιουργία των προτύπων παραγωγής και στην εφαρμογή των μέτρων ελέγχου της ποιότητας του οίνου.
Τα κρασιά του Νέου Κόσμου, από την άλλη, είναι αυτά που παράγονται από χώρες όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Νότια Αμερική, η Αυστραλία, η Νέα Ζηλανδία και η Νότια Αφρική. Αυτές οι λεγόμενες περιοχές του νέου κόσμου ξεκίνησαν να οινοποιούν από τον 16ο αι. και μετά και οι παραγωγοί της θεωρούνται σχετικά νέοι. Οι χώρες αυτές υιοθέτησαν τις παραδόσεις των παραγωγών του παλαιού κόσμου.
- Κανόνες οινοποίησης
Με δεδομένη τη μακρά ιστορία της οινοποιίας στις περιοχές του παλαιού κόσμου, καθώς και το σημαντικό ρόλο που έπαιξε το κρασί ως προιόν στις οικονομίες των χωρών αυτών, έχουν αναπτυχθεί αυστηροί κανονισμοί και ελέγχοι ποιότητας, που όλοι οι αμπελουργοί και οι οινοποιοί αναγκάζονται να τηρήσουν. Έτσι διασφαλίζεται ότι τα κρασιά κάθε περιοχής έχουν την ίδια ποιότητα. Τηρώντας σταθερή την ποιότητα, έχουν σταθερό και το φανατικό κοινό τους. Οι κανονισμοί είναι πολλοί και αφορούν όλους τους τομείς της οινοποίησης: από τις επιτρεπόμενες ποικιλίες αμπέλου, τις μεθόδους οινοποίησης, την περιεκτικότητα σε οινόπνευμα, μέχρι και την μέθοδο αμπελοκαλλιέργειας.
Οι νέες περιοχές του κόσμου, αντίθετα, έχουν λιγότερους νόμους για τη ρύθμιση οινοποίησης. Κατά συνέπεια, οι οινοποιοί είναι ελεύθεροι να σχεδιάσουν διάφορα κρασιά και να καλλιεργήσουν τις ποικιλίες που προτιμούν. Επιπλέον, είναι περισσότερο ελεύθεροι να πειραματιστούν με διαφορετικές ποικιλίες κρασιού και συνθέσεις για την παραγωγή υβριδικών αμπελοοινικών προϊόντων, σε αντίθεση με τα οινικά προϊόντα που φέρουν την υπογραφή του Παλαιού Κόσμου.
- Στυλ κρασιού
Το στυλ κάθε κρασιού διαμορφώνεται από το άρωμα, την αίσθηση και τη γεύση του. Το στυλ των νεοκοσμίτικων και παλαιοκοσμίτικων κρασιών είναι πολύ διαφορετικό και αυτή είναι ίσως η πιο αξιοσημείωτη διαφορά μεταξύ των δύο ποικιλιών. Βέβαια, δεν θα μπορούσε να είναι διαφορετικά αφού το στυλ κρασιού επηρεάζεται σε μεγάλο βαθμό από το κλίμα, το έδαφος, την αμπελοκαλλιέργεια και την αμπελουργία.
Σε γενικές γραμμές, οι παραγωγοί του παλαιού κόσμου επικεντρώνονται στο terroir (δηλαδή το περιβάλλον όπου τα σταφύλια καλλιεργούνται) Όταν μιλάμε για terroir δεν αναφερόμαστε μόνο στο έδαφος της εν λόγω περιοχής αλλά και το κλίμα και την τοποθεσία. Κάθε χώρα παράγει διακριτούς τύπους κρασιού, από διαφορετικές οινοπαραγωγικές περιοχές και δίνεται περισσότερη έμφαση στην αμπελουργική περιοχή και όχι στη ποικιλία του σταφυλιού. Τα κρασιά του παλαιού κόσμου είναι πιο γήινα, με ορυκτές νότες. Οι παραγωγοί του νέου κόσμου από την άλλη επικεντρώνονται στα σταφύλια, και συνήθως παράγουν περισσότερα κρασιά με φρουτώδη γεύση, με ελάχιστες ή καθόλου γήινες νότες ή ορυκτά υπονοούμενα.
Λόγω της διαφοράς του κλίματος, η γεύση του κρασιού επηρεάζεται επίσης. Οι περιοχές του παλαιού κόσμου δεν είναι τόσο ζεστές όσο οι οινοπαραγωγικές περιοχές του νέου κόσμου. Τα σταφύλια τους δεν ωριμάζουν τόσο πολύ, όσο αυτού του Νέου Κόσμου. Γι΄αυτό επειδή δεν αναπτύσσονται πολλά σάκχαρα, τα κρασιά του παλαιού κόσμου έχουν πιο ελαφρύ σώμα, με υψηλή περιεκτικότητα οξέων και χαμηλότερη περιεκτικότητα σε αλκοόλ. Στο Νέο Κόσμο όμως έχει περισσότερη ζέστη και έτσι τα σταφύλια ωριμάζουν όλο και περισσότερο : έχουν μεγάλη περιεκτικότητα σε ζάχαρη, η οποία μεταφράζεται σε περισσότερο αλκοόλ. Το κρασί είναι γεμάτο με ώριμη ή υπερώριμη γεύση φρούτων, χαμηλή οξύτητα και υψηλή περιεκτικότητα σε αλκοόλ.
- Ετικέτα κρασιού
Ακόμα και από τις ετικέτες που χρησιμοποιούνται σε παλαιο και νέο κόσμο αντίστοιχα, μπορούμε να καταλάβουμε την διαφορά στο ύφος. Οι οίνοι του παλαιού κόσμου αναγράφουν στην ετικέτα τους την περιοχή προέλευσης ή την καταγωγή του οίνου. Για παράδειγμα, ένα κρασί Chablis σημαίνει ότι προέρχεται από την περιοχή Chablis στη Γαλλία αλλά η ποικιλία των σταφυλιών που χρησιμοποιείται είναι το Chardonnay.
Ως εκ τούτου, πρέπει οι οινόφιλοι να γνωρίζουν τα χαρακτηριστικά κάθε αμπελουργικής περιοχής για να κάνουν μια συνειδητή επιλογή. Οι ετικέτες του νέου κόσμου κάνουν πιο εύκολη την επιλογή στον αγοραστή. Περιέχουν διάφορες πληροφορίες και δίνουν έμφαση στη ποικιλία των σταφυλιών που περιέχει το κρασί. Έτσι, η ετικέτα θα γράφει απλώς Chardonnay, Riesling ή Sauvignon Blanc.
Ποιος οινικός κόσμος είναι ο καλύτερος;
Υπήρχε πάντα μια μεγάλη συζήτηση σχετικά με το ποιος είναι καλύτερος, και είναι πολλοί οι οινόφιλοι που δηλώνουν περήφανα λάτρεις της μιας ή της άλλης περιοχής. Όμως, αυτή η επιλογή είναι καθαρά προσωπική και θα ήταν ατυχές να μην δοκιμάσετε και τα δύο αυτά στυλ κρασιού, πριν αποφασίσετε να έχετε μια μια προσωπική συμπάθεια.
Επί του παρόντος, τα κρασιά του παλαιού κόσμου φαίνεται να προτιμούνται περισσότερο, γιατί συνήθως αυτοί που αγαπούν το κρασί, αγαπούν μαζί και την πολιτιστική κληρονομιά που κουβαλάει και νιώθουν νοσταλγία. Υπάρχει όμως κάποιος νικητής σε αυτή την διαμάχη ή είναι απλά θέμα γούστου; Διαβάστε εδώ:
Eπιμέλεια: Άννα Ποδάρα
