Είναι η Τυνησία ο επόμενος οινοτουριστικός προορισμός;
Μια χώρα στην άλλη πλευρά της ένδοξης Μεσογείου ετοιμάζεται να βουτήξει τα πόδια της στην αγορά του οινικού τουρισμού. Με πάνω από 3.000 χρόνια οινοποιητικής ιστορίας, η Τυνησία ισχυρίζεται ότι είναι έτοιμη να δείξει σε όλους τον οινοποιητικό πολιτισμό της.
Πιστεύεται ότι οι πρακτικές οινοποίησης εισήχθησαν στην Τυνησία από τους Φοίνικες, όταν ανεγέρθηκε η Καρχηδόνα. Παρά το γεγονός ότι οι μουσουλμάνοι απαγόρευσαν την κατανάλωση κρασιού περίπου το 800μ.Χ. η οινοποίηση δεν σταμάτησε ποτέ εντελώς. Σήμερα, σε fast forward 1.200 χρόνια μετά. Εξακολουθούν να υπάρχουν πάνω από 75.000 στρέμματα γης με αμπέλια σε αυτό το ηλιόλουστο, μεσογειακό έθνος, αν και μόνο τα μισά από αυτά τα αμπέλια είναι για οινοποίηση.
Περισσότερο από το μισό της παραγωγής κρασιού είναι ροζέ, με 25 έως 30 % ερυθρό και λιγότερο από το 10 % λευκό. Σχεδόν όλα τα τυνησιακά κρασιά καταναλώνονται στην εγχώρια αγορά, αν και οι οινοποιοί θέλουν απεγνωσμένα να το αλλάξουν αυτό. Οι ντόπιοι οινοποιοί θέλουν να δημιουργήσουν οινοτουριστικές διαδρομές βασισμένες στις αρχαίες καταβολές του κρασιού, στις οποίες θα εκπαιδεύουν τους καταναλωτές σχετικά με τη μακρά ιστορία της Τυνησίας, τόσο αρχιτεκτονικά όσο και οινοποιητικά. Οι οινοποιοί αποδίδουν αυτή την έλλειψη διεθνούς αναγνώρισης στο γεγονός οι στρατηγικές μάρκετινγκ σε αυτή την σημαντική χώρα οινοποίησης, απλά δεν υπάρχουν.
Υπάρχουν επτά επίσημες αμπελουργικές ζώνες στην Τυνησία: Grand Cru Mornag, Mornag, Sidi Salem, Thibar, Coteaux d’Utique, Kélibia και Coteau de Tébourba. Οι κύριες ποικιλίες είναι Carignan, Grenache και Cinsault. Το Μοσχάτο Αλεξανδρείας είναι η πιο πολυφυτεμένη λευκή ποικιλία, αν και εξακολουθεί να αναπτύσσεται με φειδώ.
Οι μεγαλύτερες εξαγωγικές αγορές της Τυνησίας είναι η Γαλλία και η Γερμανία, με ελάχιστες εξαγωγές προς τις Ηνωμένες Πολιτείες, το Βέλγιο και τη Ρωσία. Αλλά αν το νέο σχέδιο τουρισμού πάει καλά, οι Τυνήσιοι ελπίζουν ότι η εξαγωγική αγορά θα επεκταθεί σημαντικά.
