Πώς η κλιματική αλλαγή μεταμορφώνει την παγκόσμια βιομηχανία κρασιού

Οι σταθερά υψηλότερες θερμοκρασίες απειλούν έως και το 85% των σημερινών αμπελουργικών περιοχών του κόσμου, προειδοποιούν οι επιστήμονες του National Academy of Sciences, εκτός εάν οι καλλιεργητές διαφοροποιήσουν και επεκτείνουν το τι και πού το καλλιεργούν.

Άλλοι επικεντρώνονται στη μη ουσιαστική παραγωγή άνθρακα που απαιτεί η καλλιέργεια και η παραγωγή κρασιού. Μεταξύ των ηλεκτρικών τρακτέρ, των ολοένα ελαφρύτερων γυάλινων μπουκαλιών, των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και των λιγότερων χημικών εισροών, γίνεται focus στην μείωση της τρέχουσας και μελλοντικής βλάβης.

Όμως, όπως μας έχει δείξει το 2023 ξανά και ξανά — οι πυρκαγιές του Καναδά που έπληξαν 35 εκατομμύρια στρέμματα μέχρι τα τέλη Αυγούστου, οι πιο θανατηφόρες πυρκαγιές σε περισσότερο από έναν αιώνα στις ΗΠΑ που αναγκάζουν τους κατοίκους της Χαβάης να πηδήξουν από βράχους στη θάλασσα, οι φωτιές στον Έβρο που αγγίζουν το ένα εκατομμύριο στρέμματα, μια παγοθύελλα στο Τέξας που παρέλυσε την πολιτεία για περισσότερες από τρεις ημέρες, τις υψηλότερες παγκόσμιες θερμοκρασίες που έχουν καταγραφεί ποτέ τον Ιούλιο, αλλά και η πρόσφατη επέλαση της κακοκαιρίας Daniel με ημερήσια ύψη βροχής ρεκόρ  – η κλιματική αλλαγή απειλεί και μεταμορφώνει σχεδόν κάθε στοιχείο της ζωής και των επιχειρήσεων όπως τα ξέρουμε.

Οι μετεωρολόγοι της Εθνικής Υπηρεσίας Ωκεανικής Ατμόσφαιρας (NOAA) προειδοποιούν ότι ο οικονομικός αντίκτυπος των ακραίων καιρικών φαινομένων φέτος θα μπορούσε να κοστίσει στην παγκόσμια οικονομία 3 τρισεκατομμύρια δολάρια τα επόμενα πέντε χρόνια – μέχρι το τέλος του αιώνα, το κόστος μπορεί να ανέλθει στα 84 τρισεκατομμύρια δολάρια. Αυτό είναι απλώς μια πρόβλεψη, φυσικά, και θα μπορούσε να ανέβει ή να μειωθεί.

Αλλά κοιτάζοντας πίσω στο 2022, μια πιο ήπια χρονιά από αυτή που ζούμε αυτή τη στιγμή, το κόστος των κλιματικών και καιρικών καταστροφών μόνο στις ΗΠΑ ανήλθε συνολικά σε 165 δισεκατομμύρια δολάρια και είχε ως αποτέλεσμα τουλάχιστον 474 θανάτους, σύμφωνα με το NOAA.

Η κλιματική αλλαγή, γίνεται ολοένα και πιο σαφής, επηρεάζει τη δημοσιονομική, σωματική και ψυχική υγεία των ατόμων, των επιχειρήσεων και των κοινοτήτων. Καθώς οι κυβερνήσεις επικεντρώνονται στη βελτίωση των τρεχουσών και μελλοντικών ζημιών και θεσπίζουν κανόνες για τα δικαιώματα των εργαζομένων σε ακραίες καιρικές συνθήκες —ειδικά για τους εργαζόμενους στη γεωργία— οι βιομηχανίες αντιμετωπίζουν επίσης τις τρέχουσες και μελλοντικές προκλήσεις.

Αλλαγές στα σταφύλια και στο έδαφος για ενίσχυση της ανθεκτικότητας

Μέρος της πρόκλησης των ακραίων καιρικών συνθηκών είναι ότι ένα χρόνο, οι συνθήκες μπορεί να είναι ασυνήθιστα ζεστές και ξηρές, ενώ τον επόμενο μπορεί να είναι κρύο, χαλάζι και παγετός και τρομερά υγρός. Η φύτευση για το μέλλον μπορεί να μοιάζει με τζόγο και οι αμπελουργοί ρίχνουν τα ζάρια με διάφορους τρόπους.

Στο Oakville’s Far Niente, ο αντιπρόεδρος Andrew Delos εξηγεί ότι αναφυτεύουν τον αμπελώνα του κτήματος, με βλέμμα στο μέλλον. Αναφυτεύουν 30 στρέμματα σε έξι χρόνια ή 10 στρέμματα κάθε δύο χρόνια.

«Χρησιμοποιούμε νέα υποκείμενα που είναι πιο ανθεκτικά στην ξηρασία και έχουν υψηλότερη αντοχή στον παγετό, με χαμηλή έως μέτρια ευρωστία», λέει ο Delos. «Εργαζόμαστε επίσης με νέους κλώνους Cabernet για εμάς, συμπεριλαμβανομένου του κλώνου κληρονομιάς του Gil Nickel, καθώς και των επιλογών FPS και ENTAV».

Η ομάδα του αμπελώνα αναπροσανατολίζεται επίσης στις σειρές, ώστε τα σταφύλια να ωριμάσουν πιο αποτελεσματικά.

Ακόμη και στις πιο δύσκολες συνθήκες, οι αλλαγές στη γεωργία μπορεί να έχουν τεράστιο αντίκτυπο στα επίπεδα και την ποιότητα της συγκομιδής.

«Πέρυσι σε όλη την κοιλάδα, είχαμε περισσότερες από 40 ημέρες πάνω από τους 40.6° βαθμούς», λέει ο Greg Pennyroyal, ο διαχειριστής αμπελώνων στο Wilson Creek Winery and Vineyards. «Κατά μέσο όρο, οι καλλιεργητές έχασαν το 25%-30% της σοδειάς τους. Αλλά δεν είχαμε καμία απώλεια καλλιέργειας».

Ο Pennyroyal έχει καθιερώσει εδώ και 11 χρόνια αναγεννητικές, βιολογικές πρακτικές καλλιέργειας.

«Η αναγεννητική γεωργία, η εξάλειψη των ψεκασμών και η αύξηση της βιοποικιλότητας μέσα και γύρω από τον αμπελώνα ενισχύουν την ανθεκτικότητα», λέει. «Είναι ο καλύτερος τρόπος για να αυξηθεί η ασφάλιση έναντι όλων των κλιματικών απρόβλεπτων».

Το Crimson Wine Group, το οποίο αντιπροσωπεύει μια συλλογή από επώνυμα οινοποιεία από επτά οινοποιεία στην Καλιφόρνια, το Όρεγκον και την Ουάσιγκτον και εκμεταλλεύεται 602 acres, αλλάζει τι φυτεύει και πού.

«Ξεκινήσαμε να φυτεύουμε Cabernet Sauvignon στο Carneros, παρόλο που οι άνθρωποι πίστευαν ότι ήμασταν τρελοί πριν από μερικά χρόνια, και Zinfandel σε πιο δροσερές περιοχές της κοιλάδας του Russian River», εξηγεί ο Nicolas Quillé, επικεφαλής οινοποίησης και λειτουργίας της Crimson. «Φυτεύουμε και άλλες ποικιλίες για να τις δοκιμάσουμε. Ο Bobal και ο Susumaniello είναι και οι δύο πολύ ενδιαφέρουσες για μένα στη Νάπα. Κάνουμε επίσης τεράστιες βελτιώσεις στην εξοικονόμηση και διατήρηση του νερού μας, συμπεριλαμβανομένης της κατασκευής μιας δεξαμενής, και ενώ δεν μπορώ να αποκαλύψω τον αντίκτυπο στα καθαρά μας έσοδα, ο αντίκτυπός τους στις ταμειακές ροές είναι σημαντικός, καθώς είναι μεγάλες βελτιώσεις».

Ο Quillé λέει ότι ο αντίκτυπος στο τελικό αποτέλεσμα θα πρέπει να είναι «ελάχιστος, καθώς κεφαλαιοποιούνται και αποσβένονται σε διάστημα 25 έως 30 ετών και θα εγγυώνται τη συνέχιση της επιχειρηματικής δραστηριότητας».

Ο Jason Moulton, διευθυντής οινοποίησης και αμπελοκαλλιέργειας στο Whitehall Lane Winery στην Αγία Ελένη, αλλάζει τις ποικιλίες σταφυλιού και στρέφεται σε ένα μοντέλο αναγεννητικής καλλιέργειας χωρίς άροση για τα 145 acres των αμπελώνων του.

«Διαπιστώσαμε ότι η μετατροπή σε γεωργία με μακροπρόθεσμες καλλιέργειες κάλυψης όπως το Oakville bluegrass, καταστέλλουμε φυσικά την ανάπτυξη των ζιζανίων και δεσμεύουμε τον άνθρακα», λέει ο Moulton. «Αυτό μας επιτρέπει να χρησιμοποιούμε λιγότερη εργασία και λιγότερα περάσματα τρακτέρ, γεγονός που μειώνει επίσης τη χρήση καυσίμου ντίζελ».

Ο Moulton έχει επίσης ξαναφυτεύσει αρκετά στρέμματα Sauvignon Blanc που λέει ότι «αποδεκατίζονταν σταθερά με τη νόσο του Pierce». Έβαλαν φυτεύσεις Camminare Noir και Paseante Noir.

«Έχουμε κάνει μόνο πολύ μικρές εμφιαλώσεις μέχρι στιγμής και το πρώτο μας φρούτο ήρθε το 2019», λέει. «Αλλά είναι νόστιμα. Σταφύλια όπως αυτά είναι το μέλλον, ειδικά σε περιοχές όπως το Τέξας και η Νότια Καρολίνα όπου η νόσος του Pierce είναι αχαλίνωτη. Ευτυχώς αυτά τα σταφύλια δεν είναι μόνο ανθεκτικά στις ασθένειες, γεγονός που μειώνει την ανάγκη για παρέμβαση, αλλά κάνουν εξαιρετικό κρασί».

Αυξημένη εξάρτηση από την τεχνολογία και τη μηχανοποίηση

Αναπόφευκτα ίσως, λαμβάνοντας υπόψη τους περιορισμούς του ανθρώπινου σώματος στην υπερβολική ζέστη και τις αυξανόμενες προκλήσεις για την εύρεση εργαζομένων, όλο και περισσότερα οινοποιεία στρέφονται στη μηχανοποίηση σε μια προσπάθεια να περιορίσουν το κόστος εν μέσω της κλιματικής αλλαγής.

Στο The Donum Estate, με 129 acres στο Carneros, 16 στη Russian River Valley, 20 στην Sonoma Coast και 43 στην Anderson Valley, ο αντιπρόεδρος οινοποίησης και αμπελώνων Dan Fishman λέει ότι ενώ θα συνεχίσουν να κλαδεύουν και να συγκομίζουν με το χέρι στο ορατό μέλλον», «έχουν αποκτήσει δύο ηλεκτρικά τρακτέρ με δυνατότητες αυτόνομης τηλεκατεύθυνσης, που στο μέλλον μπορεί να μας επιτρέψουν να κουρεύουμε, να καλλιεργούμε και πολλά άλλα
χωρίς άνθρωπο οδηγό».

Υπολογίζεται ότι το 90%-95% των οινοποιήσιμων σταφυλιών συλλέγεται ήδη μηχανικά στην Καλιφόρνια και την Ουάσιγκτον, με μόνο τους πιο ποιοτικούς και απαιτητικούς αμπελώνες να τηρούν τη συγκομιδή με το χέρι.

Η Far Niente, εκτός από την αναφύτευση αμπελώνων, έχει επενδύσει σε έξυπνη τεχνολογία που αναλύει την υγεία των καρπών, των φύλλων και του εδάφους.

«Αναλύοντας τα επίπεδα ενυδάτωσης και θρεπτικών συστατικών με αυτόν τον τρόπο, μπορούμε να στοχεύσουμε την άρδευση πολύ πιο αποτελεσματικά», λέει ο Delos. «Τώρα χρησιμοποιούμε περίπου το 25% του νερού που χρησιμοποιούσαμε προηγουμένως».

Η ομάδα έχει επίσης επενδύσει σε ηλεκτρικά τρακτέρ και έχει αναπτύξει μια μονάδα μηχανικής συγκομιδής για το 10% του αμπελώνα.

«Καθώς ξαναφυτεύουμε, διασφαλίζουμε ότι οι σειρές έχουν απόσταση ώστε να επιτρέπεται η μηχανική συγκομιδή», λέει ο Delos. «Η δεξαμενή εργασίας συνεχίζει να συρρικνώνεται και οι μονάδες μηχανικής συγκομιδής έχουν βελτιωθεί».

Άλλα οινοποιεία διπλασιάζουν επίσης τις επενδύσεις στην πράσινη τεχνολογία.

Στο Small Vines στη Σεβαστούπολη, ο συνιδιοκτήτης και οινοποιός Paul Sloan λέει ότι αγόρασαν δύο νέους αντιπαγοτικούς ανεμιστήρες για τον μετριασμό του παγετού και ένα νέο σύστημα άρδευσης φέτος. Οι ανεμιστήρες κυμαίνονται συνήθως σε τιμές από 10-50.000 $ και το κόστος άρδευσης ποικίλλει σημαντικά, αλλά γενικά απαιτεί χιλιάδες δολάρια ανά στρέμμα.

«Τα τελευταία πέντε έως επτά χρόνια, οι αμπελώνες μας έχουν γίνει πιο κρύοι για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα και αργότερα μέσα στη σεζόν», σημειώνει ο Sloan. «Οι αμπελώνες που καλλιεργήσαμε μέχρι το 2019 χωρίς καμία ανάγκη προστασίας από τον παγετό, τώρα το χρειάζονται σε τακτική βάση. Ένας από τους συναγερμούς παγετού μας χτύπησε στις 5 Ιουλίου του τρέχοντος έτους, πράγμα που σημαίνει ότι έπεσε κάτω από τους 2°C ».

Ενώ οι επιχειρήσεις απεχθάνονται να μιλούν για τις απώλειες από τη σμίκρυνση του σταφυλιού που προκαλείται από το κλίμα, το επίθετο «σημαντικό» χρησιμοποιήθηκε σε όλους τους τομείς. Προσθέστε σε αυτό τις «σημαντικές» δαπάνες για επενδύσεις σε αλλαγές αμπελώνων, στελέχωση και υποδομές, προηγούμενες και μελλοντικές επιπτώσεις από ξηρασίες και πυρκαγιές που προκαλούνται από καπνό και εξομάλυνση των πωλήσεων, είναι σαφές ότι ο κλάδος μπορεί να έχει μερικά δύσκολα χρόνια μπροστά.

Αλλά είναι εξίσου σαφές ότι ενώ η ευρεία αλλαγή θα είναι επώδυνη, θα εξασφαλίσει, όπως λέει ο Quillé, ένα βιώσιμο μέλλον.

Λέει ο Quillé. «Βλέπουμε την ικανότητά μας να κάνουμε αυτές τις επενδύσεις και να προστατεύσουμε τα περιουσιακά μας στοιχεία ως ανταγωνιστικό πλεονέκτημα».

Εάν τα οινοποιεία δεν μπορούν -ή αρνηθούν- να κάνουν σημαντικές αλλαγές, το όλο και πιο ανταγωνιστικό και προκλητικό οικονομικό και περιβαλλοντικό τοπίο μπορεί απλώς να μην επιβιώσει.

πηγή: the drinksbusiness