Το κόστος παραγωγής μιας φιάλης AOC Bordeaux
Το Chambre d’Agriculture de la Gironde δημοσίευσε παλαιότερα μια αναθεωρημένη έκδοση μελέτης με τίτλο “Référential Technico-Economique du Vigneron Bordelais”.
Η έκθεση αναλύει το κόστος παραγωγής δύο υποθετικών παραγωγών οίνου, του κ. Martin και Durand. Καθένας έχει 25 εκτάρια αμπελιών που παράγουν ερυθρό AOC Bordeaux, με την ίδια πυκνότητα φύτευσης, ηλικία αμπέλων κλπ. Ωστόσο, έχουν διαφορετικές προσεγγίσεις: ο κ. Martin πωλεί ολόκληρη την παραγωγή του χύμα (σε ασκούς) και «προσπαθεί να διαχειριστεί το κόστος του για να παράγει με τη βέλτιστη αναλογία τιμής / ποιότητας “. Η στρατηγική του είναι να επιτύχει τη μέγιστη επιτρεπόμενη απόδοση, ικανοποιητικό επίπεδο ποιότητας και να απλοποιήσει τη διαχείριση του αμπελώνα.
Αντιθέτως, ο κ. Durand “πωλεί το μεγαλύτερο μέρος του κρασιού του σε μπουκάλι και προσπαθεί να προσαρμόσει την παραγωγή του ώστε να ανταποκριθεί σε ένα συγκεκριμένο προφίλ του προϊόντος, ενώ ταυτόχρονα διαχειρίζεται το κόστος του και υιοθετεί μια περιβαλλοντικά συνειδητή προσέγγιση”. Η στρατηγική του είναι να εξασφαλίζει την βέλτιστη υγεία των σταφυλιών, να κάνει την αμπελοκαλλιέργεια με τη μέγιστη προσοχή και να μεγιστοποιεί την περιβαλλοντική ευαισθητοποίηση του.
Η έκθεση ξεκινά εξετάζοντας τον εξοπλισμό που απαιτείται για τις δύο πράξεις και την επακόλουθη επένδυση: 104.900 ευρώ για τον κ. Martin και 117.400 ευρώ για τον κ. Durand. Συγκρίνει έπειτα τις αμπελουργικές πρακτικές του καθενός, επισημαίνοντας τις κοινές λειτουργίες τους, όπως το κλάδεμα διπλού guyot και τη μηχανική συγκομιδή, και όπου οι τεχνικές τους διαφέρουν. Με βάση την απόδοση των 50 εκατόλιτρων ανά εκτάριο, το κόστος της αμπελοκαλλιέργειας του κ. Martin ανέρχεται σε 3.862 ευρώ ανά εκτάριο, ενώ ο κ. Durand δαπανά 4.156 ευρώ ανά εκτάριο. Δεδομένου του κόστους ενοικίασης αγροκτημάτων (“fermage”), το συνολικό κόστος παραγωγής αμπέλου ανέρχεται σε 5.340 ευρώ ανά εκτάριο για τον κ. Martin και 5.633 ευρώ ανά εκτάριο για τον κ. Durand, ποσό που αντιστοιχεί σε € 107 και € 113 ανά εκατόλιτρο οίνου.
Τα έξοδα οινοποίησης (εξαιρουμένης της παλαίωσης του βαρελιού) είναι 25 ευρώ ανά εκατόλιτρο για τον κ. Martin και 29 ευρώ ανά εκατόλιτρο για τον κ. Durand, με αποτέλεσμα το συνολικό κόστος του τελικού οίνου να ανέλθει σε 132 ευρώ ανά εκατόλιτρο για τον κ. Martin και 141 ευρώ ανά εκατόλιτρο για τον κ. Durand. Το αντίστοιχο κόστος ανά τόνο (ένας τόνος, 900 λίτρα, η μονάδα πώλησης χύμα οίνου στο Μπορντό) είναι € 1.186 για τον κ. Martin και € 1.271 για τον κ. Durand. Ωστόσο, η στρατηγική του κ. Martin είναι να παράγει τη μέγιστη επιτρεπόμενη απόδοση, έτσι ώστε εφόσον οι συνθήκες επιτρέπουν, θα επιδιώξει να παράγει 55 εκατόλιτρα ανά εκτάριο. Σύμφωνα με τη μελέτη, αυτό θα μειώσει το κόστος παραγωγής του σε 1.078 ευρώ ανά τόνο. Με τη μέση τιμή για το κόκκινο AOC Bordeaux σε ποσότητες μικρότερες από 1.000 ευρώ ανά τόνο, τα αριθμητικά αυτά στοιχεία δείχνουν τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι παραγωγοί του Μπορντό που πωλούν χύμα κρασί, κάτι που αντιπροσωπεύει περίπου το 50% της συνολικής παραγωγής.
Με την πώληση του μεγαλύτερου μέρους του κρασιού του σε μπουκάλι, ο κ. Durand αναλαμβάνει πρόσθετα έξοδα που συνδέονται με την εμφιάλωση και την εμπορία του οίνου. Ενώ το κρασί του κοστίζει € 1,06 ανά φιάλη για παραγωγή, το κόστος εμφιάλωσης – € 0,52 – και συσκευασία και εμπορία – € 1,30 – ανεβάζειτο συνολικό κόστος ανά φιάλη στα € 2,88. Σε αγορές όπως το Ηνωμένο Βασίλειο, με υψηλό επίπεδο αλκοολούχων δασμών, το κρασί του θα τοποθετηθεί πολύ πάνω από το μέσο όρο δαπανών ανά φιάλη.
Οι συντάκτες της μελέτης επιθυμούν να υπογραμμίσουν ότι ο κύριος στόχος είναι “να παρέχεται στους διάφορους φορείς του κλάδου ένα εργαλείο για την ανάλυση του κόστους παραγωγής που συνδέεται με διαφορετικές τεχνικές προσεγγίσεις”. Ωστόσο, απεικονίζει επίσης τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι παραγωγοί οίνων AOC Bordeaux που δραστηριοποιούνται στον πιο ανταγωνιστικό τομέα της αγοράς. Ενώ μερικοί είναι σε θέση να δημιουργήσουν θετικές αποδόσεις μειώνοντας το κόστος μέσω μεγαλύτερων οικονομιών κλίμακας για πολλούς, το κλειδί είναι να βρεθούν νέες αγορές πρόθυμες να πληρώσουν ένα επιπλέον τίμημα για το εμπορικό σήμα Bordeaux.
