Κρασιά Θρύλοι: Château Lafite-Rothschild 1982

Αυτό ήταν ένα vintage εξαιρετικής ποιότητας σε όλο το Μπορντό, με επίπεδα ωριμότητας που δεν παρατηρήθηκαν παρόμοια για πολλά χρόνια.

Κάποιοι επέκριναν τον τρύγο εκείνη την εποχή και προέβλεψαν μια σύντομη ζωή για τα κρασιά. Τέτοιες κριτικές αποδείχθηκαν σε μεγάλο βαθμό αβάσιμες και τα κορυφαία κρασιά του 1982 συνεχίζουν να είναι ισχυρά, καθιερώνοντας το vintage ως το πιο διάσημο των τελευταίων 50 ετών. Ιδιαίτερα το Lafite έχει διατηρήσει έναν νεανικό χαρακτήρα, αναπτύσσοντας ισορροπία καθώς παλαιώνει.

Ο βαρόνος Eric de Rothschild, ο σημερινός διευθυντής, διοικούσε ήδη το Lafite το 1982. Σήμερα ο αμπελώνας είναι 107 εκτάρια, αλλά τότε ήταν περίπου 90 – ακόμα μεγαλύτερο από κάθε άλλο first growth. Τεχνικός διευθυντής ήταν τότε ο Jean Crété (πρώην Léoville-Las-Cases).

Ο βαρόνος Eric de Rothschild ήθελε να συμμετέχει στην τελική ανάμειξη των κρασιών, αν και η ομάδα των επαγγελματιών του ήταν πρόθυμη να τον παρακάμψει. Ένα χρόνο αφότου ανέλαβε τη διεύθυνση το 1974, προσέλαβε τον καθηγητή Emile Peynaud ως σύμβουλο. Cellarmaster το 1982 ήταν ο Robert Revelle, ο οποίος διαδέχθηκε τον πατέρα του Georges. Μόλις το 1983 ο Charles Chevallier έγινε αναπληρωτής τεχνικός διευθυντής του Lafite. Αργότερα έγινε τεχνικός διευθυντής όχι μόνο του Lafite αλλά και των άλλων κτημάτων – Rieussec, Duhart-Milon και Evangile- που αποτελούν μέρος του ομίλου.

Διαβάστε περισσότερα: Οινοποιεία θρύλοι: Chateau Lafite Rothschild

Το vintage
Η ασυνήθιστα ζεστή καλλιεργητική περίοδος οδήγησε σε σταφύλια τέλειας ωρίμανσης και τεράστιας συγκέντρωσης και πλούτου. Ο τρύγος ξεκίνησε νωρίς, στις 16 Σεπτεμβρίου. Μερικά λιγότερο καλά εξοπλισμένα κτήματα είχαν πρόβλημα με τον έλεγχο των ζυμώσεων κατά τη διάρκεια του ζεστού καιρού, αλλά αυτό δεν ήταν πρόβλημα στο Lafite. Ορισμένα κτήματα υπεραπόδωσαν, αλλά η αραίωση ήταν σπάνια. Οι οξύτητες ήταν αρκετά χαμηλές, αλλά τα καλύτερα κρασιά, όπως το Lafite, είχαν επαρκή τανική δομή για να εξασφαλίσουν μια μακρά, ενδιαφέρουσα ζωή.

Το terroir
Το Lafite βρίσκεται στο βόρειο άκρο του Pauillac. Το έδαφος είναι βαθύ χαλίκι σε τέλεια στραγγιζόμενες, ήπια κυματιστές πλαγιές. Το Cabernet Sauvignon είναι η κυρίαρχη ποικιλία, αλλά σε ορισμένες σοδειές Cabernet Franc, Petit Verdot και Merlot παίζουν ρόλο στο μείγμα. Οι γείτονες του Lafite είναι το Mouton και το Cos d’Estournel, αμφότερα στιβαρά και επιδεικτικά κρασιά, γεγονός που κάνει περίεργο το γεγονός ότι το Lafite φημίζεται για μια αιθέρια ελαφρότητα που δεν εμποδίζει την παλαιότητά του.

Το κρασί
Οι πρακτικές οινοποίησης έχουν αλλάξει ελάχιστα στο Lafite. Τα σταφύλια είχαν μαζευτεί με το χέρι, είχαν επιλεγεί στον αμπελώνα και είχαν μεταφερθεί στο οινοποιείο για αποράγιση και ζύμωση σε μεγάλες ξύλινες δεξαμενές (δεξαμενές από ανοξείδωτο χάλυβα εγκαταστάθηκαν μόλις το 1988). Το φρέσκο ​​κρασί στη συνέχεια ωρίμασε σε νέα βαρέλια, που κατασκευάστηκαν στο βαρελοποιείο του Lafite, για σχεδόν δύο χρόνια, πριν από την εμφιάλωση. Η επιλογή για το grand vin ήταν λιγότερο αυστηρή από ό,τι θα γινόταν από το 1985.

Η αντίδραση
Οι δοκιμές του κρασιού από το βαρέλι, αποκάλυψαν μια σοδειά πλούτου και βάρους σχεδόν σαν Port. Πιθανώς, υποκινούμενοι από τον ενθουσιασμό των ιδιοκτητών, ο Τύπος και το εμπόριο αντέδρασαν ως επί το πλείστον πολύ θετικά, και το 1982 σύντομα θεωρήθηκε ως blue-chip vintage, που επιβεβαιώθηκε από τη σταθερά αυξανόμενη τιμή για τα κορυφαία κρασιά.

Ο Michael Broadbent το βαθμολόγησε υψηλά από την αρχή και οι σημειώσεις του μιλούσαν για το άρωμά του και την αργή του εξέλιξη. Το 2001 έγραψε: «So much on show, so much left to show.»

Σύνθεση: 65% Cabernet Sauvignon, 29% Merlot, 6% Cabernet Franc

Απόδοση: 40 εκατόλιτρα ανά εκτάριο

Επίπεδο αλκοόλ: 12,5%

Τιμή κυκλοφορίας: 170 φράγκα ανά φιάλη (περίπου 17 €), το οποίο αυξήθηκε στην εξαγωγική αγορά στα 225 Fr (22,50 €)

Τιμή σήμερα: μεταξύ 3.915 £ έως 4.500 £ το μπουκάλι