Πορτογαλία και τα κρασιά της
Η Πορτογαλία έχει υποστεί κάτι σαν μια επανάσταση στον οίνο τις τελευταίες δεκαετίες, εκσυγχρονίζοντας τα στυλ και τις τεχνολογίες της οινοποίησης. Αυτή η αρχετυπική χώρα του Παλαιού Κόσμου ήταν από καιρό φημισμένη για τα ενισχυμένα κρασιά της (Port και Μαδέρα) και τα ελαφριά Vinho Verde. Αλλά τις τελευταίες δύο δεκαετίες έχει συγκεντρώσει μεγάλη προσοχή για το νέο κύμα πλούσιων, ώριμων, επιτραπέζιων οίνων, με τα κόκκινα από την κοιλάδα Douro να ξεχωρίζουν ιδιαίτερα.
Η ετήσια παραγωγή κυμαινόταν μεταξύ 600 και 670 εκατομμυρίων λίτρων μεταξύ 2016 και 2020. Κατά τη διάρκεια αυτών των ετών, η Πορτογαλία κατέκτησε τη 11η θέση στον κόσμο, ενώ η Ιταλία και η Γαλλία διεκδικούσαν την κορυφή με νούμερα μεταξύ 4 και 5,5 δισεκατομμυρίων λίτρων. Υπάρχουν περίπου 200.000 εκτάρια αμπελώνων.
Ποικιλίες σταφυλιών
Οι πολλές ποικιλίες αμπέλου της Πορτογαλίας και τα αμέτρητα περιφερειακά συνώνυμα τους είναι ο “μπελάς” των αμπελογραφών. Ορισμένα είναι ενδημικά της Πορτογαλίας (π.χ. Touriga Nacional), ενώ άλλα μοιράζονται με τη γειτονική Ισπανία (π.χ. Tinta Roriz/Tempranillo). Συνολικά περίπου 250 ποικιλίες θεωρούνται γηγενείς.
Υπάρχουν επίσης οι δημοφιλείς διεθνείς ποικιλίες γαλλικής προέλευσης, με το Syrah να είναι το πιο δημοφιλές. Είναι σημαντικό ότι η τρέχουσα επιτυχία των πορτογαλικών κρασιών δεν εξαρτάται από την τελευταία κατηγορία, βοηθώντας τους αμπελουργούς να διατηρήσουν μια καθοριστική μοναδικότητα στα κρασιά τους.
Η έκθεση OIV “Διανομή των Παγκόσμιων ποικιλιών αμπέλου” (2017) απαρίθμησε τις δέκα κορυφαίες ποικιλίες της Πορτογαλίας κατά εκτιμώμενη έκταση αμπελώνα ως εξής:
Tinta Roriz (Tempranillo) R: 18.000 εκτάρια (9 τοις εκατό του συνόλου, με τάση προς τα πάνω)
Touriga Franca R: 15,000 εκτάρια (5% έντονα πάνω)
Castelão R: 13,000 εκτάρια (6,5%, έντονα κάτω)
Fernao Pires W: 13,000 εκτάρια (6,5%, κάτω)
Touriga Nacional R: 12.000 ha (6%, έντονα πάνω)
Trincadeira R: 11,000 εκτάρια (5,5%, κάτω)
Baga R: 7.000 ha (3.5%, κάτω)
Siria (Roupeiro) W: 7.000 εκτάρια (3.5%, έντονα κάτω)
Arinto (Pederna) W: 6.000 ha (3%, έντονα πάνω)
Syrah R: 6.000 ha (3%, έντονα πάνω)
Ο επιμερισμός των ποικιλιών φαίνεται από το μερίδιο 45,7 % των “Άλλων ποικιλιών” (91.000 από 199.000 εκτάρια συνολικά, σύμφωνα με το OIV).
Συνθήκες ανάπτυξης και οινοπαραγωγικές περιοχές
Το εύκρατο, κυρίως θαλάσσιο κλίμα της Πορτογαλίας έχει πολλά να προσφέρει στους οινοποιούς. Το χαρτοφυλάκιο των εδαφών της χώρας δεν είναι τόσο ευρύ όσο, για παράδειγμα, της Γαλλίας ή της Ιταλίας, αλλά υπάρχει ωστόσο σημαντική διαφορά μεταξύ των βουνών, των κοιλάδων των ποταμών, των αμμωδών παραλιακών πεδιάδων και των παράκτιων λόφων, πλούσιων σε ασβεστόλιθους.
Τα υψηλά επίπεδα βροχοπτώσεων που έρχονται από τον δυτικό Ατλαντικό είναι ευλογία για όσους αναζητούν υψηλές αποδόσεις από τους αμπελώνες τους. Ωστόσο, αυτά τα ντους φέρουν σημαντικά αυξημένο κίνδυνο μυκητιακών προβλημάτων παντού εκτός από τις περιοχές με καλύτερο αερισμό.
Υπό την προϋπόθεση ότι ο κίνδυνος ασθένειας μπορεί να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά, οι παραγωγοί σε παράκτιες περιοχές όπως η Λισαβόνα (πρώην Εστρεμαδούρα) και η χερσόνησος Σετούμπαλ έχουν μικρό πρόβλημα δημιουργίας παραγωγικών αποδόσεων. Η ποιότητα μπορεί να επιτευχθεί σε αυτά τα εύφορα περιβάλλοντα μόνο με τον περιορισμό της ποσότητας μέσω προσεκτικής διαχείρισης θόλων και συνετού πράσινου τρύγου.
Οι προστατευμένες, εσωτερικές περιοχές κρασιού, όπως το Transmontano και το Douro, είναι συνήθως καλύτερα εξοπλισμένες για την παραγωγή ποιοτικών κρασιών. Το ξηρότερο κλίμα και τα προσχωσιγενή εδάφη τους στρεσάρουν τα αμπέλια, αναγκάζοντάς τα να σκάψουν βαθιά, ισχυρά ριζικά συστήματα.
Η Πορτογαλία ελπίζει να επαναλάβει το επίτευγμα των Super Tuscans
Vinho Verde
Είναι μια από τις πιο πρωτότυπες και ξεχωριστές περιοχές της Πορτογαλίας, που χαρακτηρίζεται από μια ακραία ατλαντική επιρροή, σε ένα καταπράσινο και υγρό τοπίο, με δροσερές θερμοκρασίες και άφθονες βροχοπτώσεις.
Trás-os-Montes
Βρίσκεται στο απομακρυσμένο βορειοανατολικό τμήμα της ηπειρωτικής Πορτογαλίας, χωρισμένο από την ακτή με μια σειρά βουνών όπου ξεχωρίζει το Marão.
Πόρτο και Ντούρο (Porto /Douro)
Το Douro είναι μια από τις πιο άγριες και πιο τραχιές περιοχές στην Πορτογαλία, σκαλισμένη από την κοιλάδα του ποταμού Douro και τα φτωχά σχιστοειδή εδάφη.
Sub-Regions
Baixo Corgo
Alto Corgo
Douro Superior
Τávora and Varosa
Λόγω των μορφολογικών χαρακτηριστικών μιας κοιλάδας ενσωματωμένης σε μεγάλο υψόμετρο, η μικρή περιοχή Távora-Varosa είναι ιδιαίτερα κατάλληλη για την παραγωγή αφρώδους οίνου. Ήταν η πρώτη εθνική περιοχή κρασιού που οριοθετήθηκε για την παραγωγή αφρώδους οίνου DOC το 1989.
Dão και Lafões
Περιτριγυρισμένη από βουνά προς όλες τις κατευθύνσεις, βασισμένη σε πολύ φτωχά γρανιτένια εδάφη, η περιοχή Dão επεκτείνει τους αμπελώνες της διάσπαρτα σε πευκοδάση σε διαφορετικά υψόμετρα, από 1.000 μέτρα στη Serra da Estrela στα 200 μέτρα στις χαμηλότερες περιοχές.
Bairrada
Είναι μια επίπεδη, παράκτια περιοχή που αναπτύσσεται κατά μήκος μιας θαλάσσιας παράκτιας ζώνης, με έντονη επιρροή από τον Ατλαντικό, με άφθονες βροχοπτώσεις και ήπιο μέσο όρο θερμοκρασιών.
Beira Interior
Είναι η πιο ορεινή περιοχή της ηπειρωτικής Πορτογαλίας, που περιλαμβάνει μερικά από τα ψηλότερα βουνά της χώρας.
Λισαβόνα
Οι λόφοι που εκτείνονται κατά μήκος της ακτής του Ατλαντικού βόρεια της Λισαβόνας φιλοξενούν μερικές από τις πιο παραγωγικές και ετερογενείς περιοχές στην Πορτογαλία.
DOC
Encostas de Aire
Lourinhã
Óbidos
Torres Vedras
Alenquer
Arruda
Colares
Carcavelos
Bucelas
Πορτογαλία: Μπορείτε να μείνετε σε ένα βαρέλι κρασιού και να πίνετε κρασί όλη την μέρα!
Tejo
Η περιοχή Tejo βρίσκεται στην καρδιά της Πορτογαλίας, σε μικρή απόσταση από την πρωτεύουσα της Λισαβόνας. Με πλούσια κληρονομιά, η περιοχή Tejo διεκδικεί μια πληθώρα ιστορικών θησαυρών που σαρώνουν τις σελίδες του χρόνου, από ρωμαϊκά ερείπια και γοτθικά κάστρα, μέχρι μοναστήρια Manueline και μεσαιωνικά χωριά στην κορυφή των λόφων. Για τους Πορτογάλους, η περιοχή Tejo είναι γνωστή ως η χώρα των αμπελώνων, των ελαιώνων, των δασών φελλού, των βοοειδών Mertolengo και των περίφημων αλόγων Lusitano
Sub-Regions
Tomar
Santarém
Chamusca
Cartaxo
Almeirim
Coruche
Península de Setúbal
Η χερσόνησος Setúbal ποικίλλει μεταξύ επίπεδων, αμμωδών περιοχών και του πιο ορεινού τοπίου της Serra da Arrábida.
DOC
Palmela
Setúbal
Alentejo
Μια περιοχή κυλιόμενων πεδιάδων, η περιοχή Alentejo έχει ένα σχετικά ομαλό και επίπεδο τοπίο που εκτείνεται σε σχεδόν το ένα τρίτο της ηπειρωτικής Πορτογαλίας.
Διαβάστε περισσότερα στο https://www.winesofportugal.com/en/
Ιστορία πορτογαλικού κρασιού
Κάποιος θα μπορούσε να υποστηρίξει ότι η θέση της Πορτογαλίας στον κόσμο του κρασιού έχει επικεντρωθεί περισσότερο στην παραγωγή φελλού παρά στο κρασί της, αλλά αυτό εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την περίοδο της ιστορίας που επιλέγει κανείς. Τον 18ο αιώνα, όταν η προμήθεια γαλλικών κρασιών στην Αγγλία και τη Σκωτία απειλήθηκε από επανάσταση και πόλεμο, οι αμπελώνες της Πορτογαλίας αποδείχθηκαν περισσότερο από ικανοί να καλύψουν το κενό.
Μόνο τον 20ο αιώνα, όταν η διεθνής ζήτηση για πορτογαλικά κρασιά είχε σχεδόν μηδενιστεί, η Πορτογαλία κυριάρχησε στην παγκόσμια παραγωγή φελλού. Στον 21ο αιώνα, η πορτογαλική βιομηχανία φελλού δυσκολεύεται (λόγω της συνεχώς αυξανόμενης δημοτικότητας των πλαστικών φελλών και των μεταλλικών βιδωτών καπακιών), αλλά τα κρασιά του έθνους είναι και πάλι σε άνοδο, με επικεφαλής τα ξηρά κόκκινα από το Douro και το Dão.
