Mια ενδιαφέρουσα συζήτηση σχετικά με την αλλαγή ταξινόμησης των κρασιών στην Αλσατία

 

 

Ο Julian Boulard από το decanter.com ρωτά τον Master of Wine, Olivier Humbrecht για τις φήμες που υπάρχουν ότι θα δημιουργηθούν premier crus στην Αλσατία. O Humbrecht  ορίστηκε πρόεδρος της επιτροπής κατηγοριοποίησης της φανταστικής αυτής οινικής περιοχής στην Γαλλία.

Μέχρι σήμερα, τα κρασιά της Αλσατίας χωρίζονται σε δυο κατηγορίες:

• “Appellation Alsace Protégée” (Alsace AOP) Σε αυτή την κατηγορία ανήκει το 95% των κρασιών με γεωγραφική ένδειξη, που γίνονται στην Αλσατία. Υπάρχουν 3 υποκατηγορίες: Το τυπικό κρασί Αλσατίας (general Alsace wine), οι περιοχές με complementary denominations και οι περιοχές που ονομάζονται lieux-dits.
• “Appellation Alsace Grand Cru Protégée” Το υπόλοιπο 5% των κρασιών προέρχεται από τα καλύτερα αμπελοτόπια της περιοχής και έχει την ένδειξη Grand Cru Protégée.

 

Η κατηγοριοποίηση αυτή έγινε το 1945 και αφορά μια έκταση με 100 χωριά, μέσα στις περιοχές Bas-Rhin και Haut-Rhin. Υπάρχουν και 13 “complementary denominations”, δηλαδή τιμητικές κατηγορίες για περιοχές που έχουν χτίσει μια ισχυρή φήμη στο πέρασμα του χρόνου, γιατί παράγουν ξεχωριστά κρασιά όπως η  Ottrot για τα κόκκινα κρασιά από Pinot Noir ή το  Klevener de Heiligenstein για την παραγωγή ενός ξηρού λευκού κρασιού από Klevener (έτσι ονομάζεται τοπικά το Savagnin Rose). Tα lieux-dits είναι κρασιά που αναφέρουν το αμπελοτόπι στην ετικέτα τους και γι΄αυτό υπάγονται σε αυστηρότερους κανονισμούς στην αμπελουργία (συνήθως χαμηλότερες αποδόσεις ανά στρέμμα).

Επίσης, το πρώτο  Grand Cru αναγνωρίστηκε το 1975 (Schlossberg) και το πιο πρόσφατο, το 2007 στο Kaefferkopf). Τπάρχουν 51 Grand Crus που έχουν αναγνωριστεί ως ανεξάρτητες AOP και η καθεμια περιοχή υποχρεούται να τηρεί συγκεκριμένους κανόνες.

Τι θα αλλάξει;

Πρώτα απ ‘όλα, τα κρασιά με complementary denomination θα αναβαθμιστούν ως village wines.  Θα πρέπει να αναγνωριστούν ως ανεξάρτητα AOPs, με συγκεκριμένους κανόνες παραγωγής.  Στη συνέχεια, και αυτό είναι το επίκεντρο της συζήτησης, κάποια lieux-dits υψηλής ποιότητας που έχουν δείξει συνέπεια στην πάροδο του χρόνου θα πρέπει να συγκεντρωθούν σε μια νέα κατηγορία Premier Cru (1er Cru), με συγκεκριμένους κανόνες παραγωγής.

Γιατί να αλλάξει μια κατηγοριοποίηση που ισχύει τόσα χρόνια, αναρωτιέται κανείς. Υπάρχουν διάφοροι λόγοι:

Ο πρώτος είναι, ότι αυτή η νέα κατάταξη θα κάνει πιο εύκολη την κατανόηση των κρασιών  της Αλσατίας από τους καταναλωτές. Το ισχύον πλαίσιο, με τις δυο κατηγορίες, είναι υπεραπλουστευτικό. Υπάρχουν κρασιά σχετικά υψηλής ποιότητας, που έχουν πνιγεί μέσα σε  entry-level προιόντα, και οι παραγωγοί ή οι καταναλωτές δεν μπορούν να τα κατηγοριοποιήσουν σε μια ενδιάμεση βαθμίδα. Δεν υπάρχουν δηλαδή κατηγορίες ανάμεσα στα τυπικά κρασιά Αλσατίας και στα Grand Cru. Yπάρχει μόνο το μέγεθος Small και XL και λείπουν όλα τα υπόλοιπα!

Ένας άλλος λόγος είναι ότι αυτή η νέα ταξινόμηση αναμένεται να αυξήσει τη γενική ποιότητα. Δηλαδή η πρώτη βαθμίδα των Crus θα αφορά κρασιά, πρώην lieux-dits που έχουν δείξει συνέπεια στην πάροδο του χρόνου (σε ποιότητα, φήμη & τιμή). Αν συμβεί αυτό, οι παραγωγοί θα πρέπει να συμμορφώνονται με τις χαμηλότερες απαιτήσεις απόδοσης για να μπορέσουν να τα διαθέσουν στην αγορά ως Crus πρώτης βαθμίδας. Επιπλέον οι περιοχές που θα παράγουν τέτοια κρασιά θα τακτοποιηθούν και θα οργανωθούν, καθώς θα πρέπει να επιδείξουν  μια «γεωλογική ενότητα» (Unité géologique), πράγμα που σημαίνει ότι ο τύπος του εδάφους, η γωνία κλίσης και ο προσανατολισμός, μεταξύ άλλων, ενός αμπελώνα 1er  Cru θα πρέπει να είναι ομοιογενής σε όλο το οριοθετημένο όριο του.

Τέλος, αυτό σημαίνει ότι κάθε “village” ή “1er Cru” θα έχει την δικιά του Προστατευόμενη Ονομασία Προέλευσης (AOP) και αυτό δεν  συνεπάγεται μόνο ότι θα είναι η προέλευση εγγυημένη, αλλά ότι θα είναι “προστατευμένη”, πράγμα που σημαίνει ότι καμία άλλη περιοχή στον κόσμο (τουλάχιστον στην Ευρώπη και τις χώρες που έχουν υπογράψει συμφωνίες με η ΕΕ) δεν θα είναι σε θέση να χρησιμοποιήσει αυτά τα ονόματα AOP.

Γιατί κάποιοι είναι εναντίον;

Κατά τη διάρκεια της παραμονής μου στην Αλσατία, ήρθα αντιμέτωπος με ανθρώπους που ήταν κατά αυτής της νέας ιεράρχησης. Κάποιοι εξέφρασαν την ανησυχία ότι αυτή η νέα κατάταξη θα ευνοήσει κυρίως τα μεγάλα brands  που έχουν ήδη αμπελώνες υψηλής ποιότητας και, οι οποίοι θα δουν την αξία της περιουσίας τους να αυξάνεται.

Όταν ανέφερα ότι από την αλλαγή αυτή θα επωφεληθούν μικροί παραγωγοί που κατέχουν αμπέλια στις πιθανές τοποθεσίες 1er Cru, δικαίως ανταπάντησαν ότι η σημερινή γενιά μπορεί πράγματι να επωφεληθεί από μια αύξηση της αξίας της γης τους, αλλά ότι αυτό θα είναι μια πραγματική επιβάρυνση για τα παιδιά τους που θα πρέπει να αγωνίζονται να πληρώσουν τους απαγορευτικά υψηλούς φόρους κληρονομίας που ισχύουν στη Γαλλία (για να μην αναφέρουμε την πιθανή αύξηση των φόρων ακίνητης περιουσίας), και ότι συνεπώς μπορεί να καταλήξουμε στη σταδιακή εξαφάνιση του μικροκαλλιεργητή.

Αν και θα μπορούσε κάποιος να ισχυριστεί ότι η νέα ταξινόμηση θα τους βοηθήσει να αναμένουν υψηλότερα εισοδήματα, είναι επίσης αλήθεια ότι πολλοί παραγωγοί δεν έχουν τη δύναμη να αυξήσουν τις τιμές τους προκειμένου να καλύψουν το κόστος των χαμηλότερων αποδόσεων και ταυτόχρονα να παράγουν με υψηλότερο περιθώριο κέρδους.

 

Η δεύτερη ανησυχία από τους επικριτές της μεταρρύθμισης είναι η αμφιλεγόμενη ποιοτική σχέση μεταξύ πρώτης κατηγορίας (1er) Crus και Premier Crus. Όπως αναφέρθηκε παραπάνω, οι αμπελώνες 1ers Crus θα οριοθετούνται με αυστηρότερο τρόπο από ό, τι οι Grands Crus.  Επιπλέον, με όριο απόδοσης τα 57 εκατόλιτρα ανά εκτάριο, οι απαιτήσεις παραγωγής είναι σχεδόν ίδιες με εκείνα για τα κρασιά Grands Crus.

Ως εκ τούτου, ανησυχούν ότι πολλά 1er Crus θα επισκιάσουν χαμηλότερης ποιότητας Grands Crus, με τις υψηλότερες τιμές και τελικά θα περιπλέξουν την κατανόηση των καταναλωτών. Στην πραγματικότητα πολλοί παραγωγοί θα προτιμούσαν να αυξηθεί ο αριθμός των Grands Crus παρά να δημιουργηθούν νέες κατηγορίες.

Προσωπικά, είμαι υπέρ μιας τέτοιας ταξινόμησης γιατί πιστεύω ότι θα βοηθήσει να υπάρχει μια σαφέστερη εικόνα στην ιεράρχηση των κρασιών της Αλσατίας και έτσι το κοινό θα μπορεί να την καταλάβει καλύτερα και να αγοράσει περισσότερα.

Επίσης, νομίζω  ότι αυτή η νέα κατηγορία θα ενθαρρύνει ορισμένους παραγωγούς να αυξήσουν τα πρότυπα ποιότητας τους.

Όσον αφορά το επιχείρημα σχετικά με την πιθανή εξαφάνιση των μικρών παραγωγών, φοβάμαι ότι αυτό είναι μια γενική τάση στη Γαλλία που μπορεί να αποφευχθεί από όσους μποικοτάρουν αυτή την κατάταξη. Και αν κάποια 1ers Crus τυχαίνει να έχουν καλύτερες επιδόσεις από ό, τι κάποια Grands Crus, είμαι βέβαιος ότι με τον χρόνο θα αναβαθμιστούν νόμιμα.

Το μόνο πράγμα που μπορώ να βρω λίγο απογοητευτικό είναι η κατάσταση ορισμένων lieux-dits κρασιών που έχουν προγραμματιστεί να παραμείνουν μέσα στον πυθμένα της πυραμίδας, παρά το γεγονός ότι έχουν αυστηρότερες απαιτήσεις αποδόσεων (68 hl / ha, αντί του 72 hl / ha) και οριοθετήσεις από ό, τι τα κρασιά “village”.

Ολόκληρο το άρθρο εδώ: Alsace’s 1ers Crus Classification

Σχετικά άρθρα: H γαλλική αρχή για το αppellation εξετάζει την δημιουργία cru και premier cru αμπελώνων στην Αλσατία

Οι βασικές οινοπαραγωγικές περιοχές της Γαλλίας