Τι είναι αυτό που κάνει τα κρασιά της Αίτνας τόσο ξεχωριστά;
Υπάρχει ένα κρασί από ηφαιστειακό έδαφος, σε αλπικό κλίμα που έφτασε στη παγκόσμια σκηνή οίνου πριν λίγα χρόνια. Άρτι αφιχθέντα από Ιταλία! Ας το γνωρίσουμε…
Το κρασί της Αίτνας, σύμφωνα με τον D’Agata, είναι ένας συνδυασμός τριών παραγόντων: το αλπικό κλίμα σε μια μεσογειακή γη, τα ηφαιστειακά εδάφη και η επικράτηση των αμπόλιαστων, προ-φυλλοξήρας αμπελιών.
«Πριν από δεκαπέντε χρόνια, αυτή η αίθουσα θα ήταν άδεια», παρατήρησε ο Ian D’Agata, καθώς ο ίδιος εγκαινίαζε την πολυαναμενόμενη γευσιγνωσία των 11 κόκκινων κρασιών, από μία από τις πιο συναρπαστικές περιοχές παραγωγής κρασιού της Ιταλίας. «Η προσέλευση του κόσμου στη φετινή συνάντηση για τα εκλεκτά ιταλικά κρασιά (Italy Fine Wine Encounter) ήταν η απόδειξη για το πόσο μεγάλη πρόοδο έχει κάνει το ιταλικό κρασί».
Η Σικελία είναι ένα μεγαθήριο στον οινοπαραγωγικό κόσμο, παράγει περισσότερο κρασί από την Αυστραλία, και έχουν φυτευτεί εκεί περισσότερα αμπέλια από ότι στην Χιλή και το Μπορντό μαζί. Η πολυπόθητη ποικιλία Nero d’Avola είναι ο λόγος για τις περισσότερες φυτείες κόκκινων σταφυλιών που βρίσκονται παντού στο νησί, εκτός από την Αίτνα στη βορειοανατολική ακτή του νησιού, όπου η πολύ πιο συναρπαστική ποικιλία Nerello Mascalese παράγει κόκκινα κρασιά υψηλής περιεκτικότητας σε τανίνες και με λίγο χρώμα. Η σπάνια εμφάνιση της ποικιλίας Nerello Cappucio, συχνά καταλήγει στα κόκκινα κρασιά της Αίτνας, κάτι το οποίο όπως εξηγεί ο D’Agata, αποτελεί τον τέλειο συνδυασμό, δεδομένου ότι έχει χαμηλότερες τανίνες και περισσότερο χρώμα.
Η συνήθης αναλογία είναι περίπου 90% έως 95% Nerello Mascalese και 5% έως 10% Nerello Cappuccio – οι παραγωγοί θα χρησιμοποιούσαν περισσότερο, αλλά οι φυτείες είναι λίγες και μακριά μεταξύ τους. Πράγματι, υπάρχει μια αγωνία για να φυτευτούν περισσότερα. Για τον ίδιο λόγο υπάρχουν μόνο τρία μονοποικιλιακά κρασιά από Nerello Cappuccio που γίνονται στην Αίτνα, σε σύγκριση με το μεγάλο πλήθος των 100% Nerello Mascaleses.
Τι είναι αυτό που κάνει τα κρασιά της Αίτνας τόσο ξεχωριστά; Είναι ένας συνδυασμός τριών παραγόντων, δήλωσε ο D’Agata:
- Το γεγονός ότι έχουμε ένα αλπικό κλίμα σε μια μεσογειακή γη, που οδηγεί σε τεράστια αλλαγή της θερμοκρασίας, μέρα-νύχτα, το οποίο δίνει τρομερά αρώματα στα κρασιά.
- Τα ηφαιστειακά εδάφη, που χαρακτηρίζονται από στρώματα διαφορετικών γεωλογικών προελεύσεων και συμπεριλαμβάνουν περισσότερους από 46 διαφορετικούς τύπους λάβας.
- Η επικράτηση των αμπόλιαστων, προ-φυλλοξήρας αμπελιών.
Τα κόκκινα κρασιά της Αίτνας συχνά συγκρίνονται με αυτά της Βουργουνδίας και μοιράζονται την ίδια κομψή ικανότητα για ωρίμανση αν και είναι δύσκολο να γνωρίζουμε πώς ακριβώς θα εξελιχθεί ένα κρασί, προειδοποίησε ο D’Agata, δεδομένου ότι λόγω της νεότητας, η περιοχή αποτελεί προέλευση εκλεκτών κρασιών. Μαζί με το Πιεμόντε, η Αίτνα, είναι η μόνη μεγάλη έκταση με αμπελώνες στην Ιταλία έντονα συνδεδεμένη με συγκεκριμένες περιοχές (και πάλι, όπως η Βουργουνδία). Στην Αίτνα αυτές οι ζώνες είναι γνωστές ως «Contrade», και οι καλλιεργητές έχουν έρθει για να αναγνωρίσουν τα διαφορετικά χαρακτηριστικά τους. Η Γκουαρντιόλα, για παράδειγμα, έχει την τάση να παράγει λιτά, δομημένα κρασιά και η Feudo di Mezzo πολύ ώριμα και πρώιμα κρασιά.
Σε γενικές γραμμές τα σεληνιακά τοπία παράγουν κόκκινα κρασιά που συνήθως εμφανίζουν κάποια ή όλα από τα ακόλουθα χαρακτηριστικά: έντονο βιολετί άρωμα, ξινή γεύση κόκκινου κερασιού ή μούρου, γλυκιά και πικάντικη γεύση, γεύση αμυγδαλόπαστας (ματζιπάν), νότες βότανων, και μια καπνιστή, πυρολιθική και μεταλλική αίσθηση. Η ποικιλία Nerello Mascalese κάνει φοβερά κρασιά για φαγητό, όπως αναφέρει με ενθουσιασμό ο D’Agata, και παράγει οίνους με φυσική φρεσκάδα, μέτρια γλυκύτητα αλκοόλ και ζουμερή γεύση, αλλά και ένα ξηρό τελείωμα. Αυτά είναι τα κρασιά που σας κάνουν να ανυπομονείτε να τα πιείτε.
Τα κρασιά της Αίτνας που δοκιμάστηκαν:
Planeta, Etna Rosso 2014 (λανσαρίστηκε από τον Alessio Planeta)
Cottanera, Contrada Diciassettesalme 2014
Tenuta delle Terre Nerre, Le Vigne di Eli, Pignatuni 2014
Graci, Arcuria 2013
Passopisciaro, Contrada Guardiola 2013
Federico Graziani, Profumo di Vulcano 2012
Benanti, Rovitello 2012
Tenuta di Fessina, Il Musmeci 2010
Gulfi, Reseca 2010
I Custodi delle Vigne dell’Etna, Aetnus 2007
I Vigneti di Salvo Foti, Vinupetra 2002
