“Το Φυσικό κρασί είναι μια προσβολή στην ανθρωπότητα”, λέει Top Χιλιανός παραγωγός

Ο όρος «φυσικό κρασί» είναι μια προσβολή για την ανθρώπινη υπόσταση του κρασιού», δήλωσε ο χιλιανός οινοποιός François Massoc.

Ο φημισμένος οινοποιός είναι γνωστός στη χώρα του για το γεγονός ότι χρησιμοποιεί  ποικιλίες από τους ιστορικούς αμπελώνες της Χιλής, ιδίως εκείνες από την κοιλάδα Itata. Έκανε αυτό το σχόλιο ενώ έδινε συνέντευξη για την δουλειά του που αφορά στη διατήρηση της αμπελοοινικής καλλιέργειας μικρής κλίμακας στα νότια της χώρας που τείνει να εκλείψει.

Αν και η δική του προσέγγιση στην οινοποίηση συνίσταται στη χρήση σταφυλιών χωρίς συνθετικές εισροές και στην οινοποίηση χωρίς άλλα πρόσθετα, εκτός από μικρές ποσότητες διοξειδίου του θείου, εξέφρασε έντονες ενστάνσεις σχετικά με τον όρο «φυσικό κρασί». Εξήγησε ότι επιλέγει να μην χρησιμοποιήσει αυτόν τον όρο επειδή η συγκεκριμένη ορολογία δεν αναγνωρίζει  το ρόλο των ανθρώπων σε όλες τις πτυχές του κρασιού.

Διαβάστε κι αυτό: Robert Parker : Ο «Φυσικός » οίνος θα εκτεθεί ως «απάτη»

Δήλωσε στην ιστοσελίδα drinkbusiness.com ότι ελπίζει να μετατρέψει ένα εγκαταλελειμμένο σχολείο στο Quillón σε μονάδα εκπαίδευσης γεωργίας και οινολογίας για τους κατοίκους της Itata, με στόχο να κρατήσει τη νέα γενιά στην περιοχή για να μην φύγει στις πόλεις. Αυτή η αστυφιλία έχει επιφέρει μια πτώση στην περιοχή του αμπελώνα της Itata, συμπεριλαμβανομένης της απώλειας ιστορικών αμπελώνων που πλέον δεν καλλιεργούνται. Κάποιοι μάλιστα είναι άνω των 200 ετών.

“Δεν θέλουμε να χάσουμε τη νεότερη γενιά, και τώρα, με το 4G, δεν είμαστε απομονωμένοι [αν μένουμε σε μια αγροτική κοινότητα], δεν χρειάζεται να πάμε στην πόλη “, είπε.

Συνεχίζοντας, είπε για το έργο του στην περιοχή, “Ο στόχος μας είναι η ανάκαμψη της ανθρωπιάς”. Τότε είπε: “Και γι ‘αυτό δεν μου αρέσει ο όρος φυσικό κρασί, γιατί είναι μια προσβολή στην ανθρώπινη υπόσταση του κρασιού. Το κρασί είναι ένα πολύ ανθρώπινο προϊόν, ίσως το πιο ανθρώπινο από όλα … Εμπλέκονται σε κάθε στάδιο της διαδικασίας άνθρωποι: από το πρόσωπο που το κάνει στο πρόσωπο που το σερβίρει ».

Ο ίδιος σχολίασε επίσης ότι τα δικά του κρασιά από την Itata αφορούν σε μια προσπάθεια να δοθεί στους καλλιεργητές μια καλύτερη ζωή. Τους πληρώνει πέντε με δεκαπέντε φορές περισσότερα από τη μέση τιμή των σταφυλιών. Η μέση τιμή είναι αρκετά χαμηλή στη Χιλή. Μπορεί να φτάσει και τα 10 σεντς ανά κιλό, ακόμα και όταν αγοράζει φρούτα από αρχαία αμπέλια.

Εν τω μεταξύ, ο χιλιανός επιστήμονας και ο εδαφικός επιστήμονας Leonardo Erazu, εξέφρασε τη μεγάλη αγάπη του για την περιοχή Itata, καθώς και τις ανησυχίες του για το μέλλον της.

“Τα πρώτα αμπέλια φυτεύτηκαν εδώ το 1551 και μπορείτε να βρείτε αμπέλια που μπορούν να είναι πάνω από 300 χρόνια, αλλά η περιοχή των αμπέλων συρρικνώνεται καθώς οι ηλικιωμένοι συνταξιοδοτούνται και η νεότερη γενιά δεν θέλει να αναλάβει” είπε.

“Δεν υπάρχουν τρακτέρ εδώ, όλα γίνονται με το χέρι ή το άλογο, είναι πολύ σκληρή δουλειά”, πρόσθεσε.

Ωστόσο, σημειώνοντας τις ευκαιρίες για τους αμπελώνες στην Itata, εκτός από τα αρχαία αμπέλια, είπε ότι ήταν τα εδάφη γρανίτη που καθιστούσαν την περιοχή ξεχωριστή. “Ως επιστήμονας του εδάφους, οι δυνατότητες εδώ είναι τεράστιες”, δήλωσε.

“Ο γρανίτης εδώ είναι ο παλαιότερος στη χώρα, είναι πάνω από 200 εκατομμύρια χρόνια, έτσι είναι υποβαθμισμένος, και αυτό επιτρέπει στα αμπέλια να ξεπεράσουν την ξηρασία, τα εδάφη είναι ένα φανταστικό μίγμα πέτρας που έχει διασπαστεί σε πηλό, έτσι ώστε ακόμη και όταν οι αμπελώνες παραμελούνται, ευδοκιμούν. Τα αμπέλια προσαρμόζονται φυσικά στο περιβάλλον “, εξήγησε.

Παρά τις συνθήκες αυτές, η γη είναι φτηνή στο Itata, με ένα εκτάριο γης να πωλείται περίπου US $ 10.000.

Με τους αρχαίους αμπελώνες που παράγουν χαμηλές αποδόσεις, η ζωή ενός καλλιεργητή στην Itata κινδυνεύει, σύμφωνα με τον Erazu, με τους παραγωγούς να εγκαθίστανται σε αμπελώνες ή να τους απομακρύνουν για την καλύτερη απόδοση των δασών χρησιμοποιώντας τα ταχέως αναπτυσσόμενα πεύκα ή ευκαλύπτους.

Αυτό προκαλεί μεγάλη ανησυχία επειδή αυτό το νότιο μέρος της σκηνής του κρασιού της Χιλής δεν αντιπροσωπεύει μόνο τις αρχές της αμπελουργίας στη Νότια Αμερική – τα αμπέλια εισήχθησαν για πρώτη φορά στη Χιλή με τους Ισπανούς κατακτητές μέσω του λιμανιού του Concepción in Itata – αλλά επίσης επειδή αντιπροσωπεύει τη μεγαλύτερη περιοχή αναξιοποίητων αμπελιών στον κόσμο.

Ο Roberto Henríquez, ο οποίος παράγει κρασί με το ίδιο όνομα, δήλωσε ότι αυτά τα αρχαία αμπέλια δεν ήταν μόνο μέρος της “παράδοσης, του πολιτισμού και της ιστορίας της Χιλής, αλλά και” ένα μουσείο για την αμπελουργία “.
Μεταξύ των παλιών αμπέλων στην περιοχή της Itata είναι ένα σταφύλι που ονομάζεται País, το οποίο προέρχεται από την Castilla-La Mancha της Ισπανίας, όπου ονομάζεται Listán Prieto και μεταφέρθηκε στο Μεξικό το 1540 από Ισπανούς ιερείς Franciscan, οι οποίοι ίδρυσαν διάφορες αποστολές.

Το Listán Prieto εισήχθη στη Χιλή στη δεκαετία του 1550 και στη δεκαετία του 1850 μετονομάστηκε σε País. Σήμερα, λιγότερα από 8.000 εκτάρια παραμένουν στη Χιλή, αν και υπήρχαν πάνω από 15.000 εκτάρια στην αρχή αυτού του αιώνα.